Emir-*



Doktor sırtımdaki kurşunu çıkardı.

■D: Bünyene hayran kaldım. Normalde acıdan ölmen lazımdı.

■E: Daha büyük acıları gördüm.



Su!O bir hiç...Beni öldürmeye çalıstı düşünsene!Hiç düşünmeden Feriha için ayağı kalkıp dışarı çıktım. Sırtımdaki acıya katlanabilmek için başka şeyler düşünmeye başladım.Bir yandan bağırıyordum'Feriha,Feriha'...'Çıkmamız Lazım Duyuyor Musun Beni?'...Gözyaşlarıma hakim olamıyordum,bilnçsizce akıyordu...Bunun neden olduğunuda bilmiyordum...Ama ben o kücük masum kıza aşık olmuştum.'Kurt kuzuya aşık oldu'...Nefes alamamaya basladım bir an.Dısarıya baktım.Alevler evin dört bir yanını sarmıstı.Artık endıseleniyordum.Benım ıcın mı?Hayır.Feriha için...Kapıları tekmelemeye basladım.Nefes alanım zorlasıyordu.Tüm odalara bakmıstım!Yoktu.O yoktu.Gitmis olamaz.Hayır olamaz !Kendimi atese teslim etmek için hazırlanmıstım.Yasamak ıcın bır sebebim var mıydı?Annem,kardeslerim yoktu...Feriha o da yok.Zaten Emir sen ona okadar ıskence ettın senı kabul eder mı salak!Kendı kendıme konusurken aklıma Nehir'in öldüğü yer geldi.Sadece oraya bakmamıstım.Hızlıca kostum.Önümdeki alevleri görmeden...Kapı açılmıyordu.Lanet Olsuuun ! Tekme attım kapıya.O kadar serttiiki.Bi kaç denemeden sonra basardım.Orda yatıyordu öylece.



■E: Feriha!!

Alevler buzu ısıttığı için, içerisi de soğuk değildi.

■F: Bırak beni.

■E: Kaybedecek vaktimiz yok.Burdan gitmeliyiz.Yoksa kül olacağız !

■F: İşime gelir!





Daha fazla saçmalamasına izin vermeden kucağıma aldım.Anlamsızca baktı suratıma.Gülümsedim,her ne kadar çıkabileceğimize dair pek umutlu olmasam da...



■E:Bu kapıdan sırayla geçmeliyiz.

■F:Sen geç...Benim yasamam için bir sebep yok.

■E:Sen geçeceksin Feriha...Ya da ikimizde bunun tartısmasını yapana kadar kül olacağız.

■F:İndir beni.

Feriha sonunda geçti.



■F:Emir alevler büyüdü.Nasıl geçeceksin Allah kahretsin ya !

■E:Beni düsünme Feriha ! Kaç...!

■F:Hiç bi yere gitmiyorum sapsal ! Anlamıyomusun !? Sen bana her ne yaparsan yap beni senden uzaklaştıramazsın.Çünkü ben,

■E:Çünkü ?

■F:Çünkü sana asık oldum.Eğer öleceksemde seninle ölürüm.

■Eeneyeceğim.



Feriha için geçmeye çalıstım.Ahh!Kolumu yaktım.Etrafta polisler vardı.Kaçmak zor olacağa benziyor.



■Eolislerin yanına git...! Anladın mı ?

■F:Sana kaç kez daha anlatacağım.Seninle birlikteyim.

■E:Uff !

■F:Yakalanmayacağız.

■E:Evet sen yakalanmayacaksın çünkü polsilerin yanına gidiyorsun.

■F:Sımdı bağırırım ve bütün polisleri buraya çekerim.Su'yuda benim öldürdüğünü söylerim.

■E:Onun öldüğünü nerden biliyosun.

■F:Kör değilim.yanan cesetini gördüm.

■E:Yanan mı ?

■F:Herneyse neyi seçiyorsun ?

■E:Geeeel...Kaçamayı deneyeceğiz.

■F:İyi



...



Feriha-*



Karışık hisler var içimde. Bir yanım kaç kurtar kendini, diğer yanım yaşa hayatını Feriha diyor. Emirle beraber nasıl yaşayacağımı bilmiyorum. Bir azılı katille nasıl beraber olacağımı da. Belki bende cani bir pislik olurum. Emirle beraber adam keseriz. Şimdilik hiçbir şey umrumda değil. Sadece onun yanında.. aptal ve güvende hissediyorum. Aptal kısmım daha ağır basıyor tabiiki. Bana edebildiği kadar işkence etse de, sanım ben o azılı katilden hoşlanıyorum. Yüzümde tuhaf bir gülümseme belirdi. Geldiğim ilk günü hatırladım.

Annem.. Onu bırakmak zordu evet ama onun bensiz kalması daha da zordu. Onun hergün acı çekmesine dayanamazdım. Keşke yaşasaydı. Yanımda olsaydı.

Şimdi dudaklarımdaki gülümseme yerini öfke dolu bakışlara bırakmıştı. Annemin katili Emir'di! Yanımda yürüyen adama baktım. Yüzü çok anlamsız ve duygusuzdu. İster istemez başımı iki yana salladım. Annemin katiliydi o!

Arkama bakmadan çekip gitmek istiyordum. Üstelik bu sefer beni yakalayacağını da sanmıyordum. Sırtındaki kurşun yarasından sonra..

■E: Kaçıp gitmek istiyorsun.

■F: Nereden çıkardın?

■E: 2 Aylık Rehinemi tanıyorum çünkü.

■F: Senden korkuyorum.

■E: Sadece elimi tut.

Duraksadım. Belkide kaçmak, en kolay yoldu. Daha annemin katilini öldürmeden, gidemezdim. Aklımdan geçen hain planları gerçekleştirmek için ilk adımdı bu. 'Elini Tutmak'. Üzgünüm Emir. Ödeşeceğim seninle. Hemde bana verdiğin cezanın 2 katını sana ödeterek.



Ellerini tutuyordum.Orayı geçtiğimizde derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapttım. Şu an Oscar adayı bile olabilirdim bu oyunculuğumla. Soğukkanlı olmalıydım. Çünkü o uyanıktı, her şeyi anlayabilirdi. Ne yaptığımı sezmesi çok zor değildi.



■E:Şurada bir otoyol var.

■F: Orada yatarız artık.

Gülümsedi. Çok uzun sürmeyecek bu mutluluğun Sarrafoğlu. İnan bana çok uzun sürmeyecek.



İlk geçen kamyonu durdurdu Emir, ve kasasına oturduk.



Emir*-





Uyuya kalmıstı Feriha.İlk defa bi kıza asık olmustum.Su ? Geçici bir hevesmıs sadece bunu anladım,eşim olabilecek kadar sevmemişim onu.Nereye gittiğimizi bilmiyordum.Biraz sonra durdu kamyon.

■X:Burda inmelisiniz sehre sızınle ınemem.

■Eeki burası neresii...

■X:... Köyü.

■E:Tamam.



...

■E:Feriha,Feriha...Uyan!

■F:Nerdeyiz ?

■E:Küçük bir köyde...



...





Feriha*-





Etrafıma baktım...Küçük ve şirin bir köydü burası. Ölümü için burayı seçmişti. Gözüm biden Emir'e haydı. Daha sonra o dehşet evdeki anılarım geldi aklıma. Gözlerimdeki öfke evre evre büyüdü.

" Ödeteceğim.." diye geçirdim içimden. "En kötüsünü ödeteceğim sana."



'Bilirsen, unutamazsın.

Aşikarı saklayamazsın.'

Ali ATAY-Yalan
http://www.facebook.com/afk.hikayeleri