*

F:B-b-baba…

Haldun:Oyun başlasın,değil mi kızım?



H:Nasılsın ? –dedi bana yaklaşarak-

F:Benden uzak dur! –bağırarak-

H:Yapma kızım,bunlar oyun biliyorsun…

F:Uzak dur çek o ellerini!



Birden merdivenlerden ayak sesleri duyuldu.

Levent abi ve emir inmişti.

Arkadan da ali amca gelmişti.



S:Levent?!

L:Sanem?

E:Noluyor lan? –dedi yanıma gelerek-

H:Kızımı almaya geldim!

F:Ben hiçbir yere gelmiyorum!

H:Beni seçeceğine onları mı seçiyorsun?

F:Sen beni öldürmeye kalktın! Senin veremediğin sevgiyi onlar bana verdi!

H:Gel buraya –dedi kolumu sıkarak-

S:Haldun yapma!



Levent abi babama bir yumruk geçirdi.

Emir de kolumdan tutarak hızla beni arka kapıya doğru sürükledi.

Annem,annem kaldı?!



F:Annem emir annem kaldı!

E:Yürü hadi feriha!

F:Annemi bırakamam!



Emirden hızla kolumu kurtarıp tekrar kapıya ilerledim.

Annem köşede durmuş ağlayarak babam ve levent abinin kavga edişini izliyordu.

Hızla kolundan tuttum.

Annem şaşırarak bana baktı.



F:Hadi gidiyoruz.

S:Olmaz onu bırakamam.

F:Kimi?!

S:Levent…

F:Anne yürü!

L:Sanem git –dedi babamın boğazını tutarken-

S:Ama.

L:Sanem git!



Annem kafasını onaylar bir şekilde salladı.

Hızla arka kapıya koşturduk.

Emir bizi görür görmez siyah bir arabanın içine sürükledi.

Hızla arabaya binerek camda yapıştırılmış olan adrese ilerlemeye başladık.

Biz arkada annem ile hasret giderirken emir’inde ara sıra bana bize baktığını ihmal etmiyordum.

Sonunda durmuştuk.

Arabadan indiğimde ;



F:Hadi canım.

E:Yok artık!

S:Levent’in beni ilk getirdiği yer.

F:Ha ? –dedim anneme dönerek-

E:İçeri geçelim.

F:Hadi –dedim annemin kolunu tutarak-



İçeri geçtiğimde anneme olan özlemimi gidermeye çalışıyordum.

Emir de evde ki görevlilerle sıkı bir plan kurmuştu.

Sonra koltuğa gelip karşımıza oturdu.

Annem dik dik emir’e bakıyordu.

Emir ara sıra gözlerini bana çeviriyor gıcıklıklar taslıyordu.

Şimdi kalk ağzına bir çarp burnuyla ağzı yer değiştirsin neyse neyse.



F:Ben bir duş alsam?

S:Ben burasını çok iyi biliyorum sana bir oda göstereyim hadi.

F:Tamam.

S:Sen bekle seninle konuşacağım emir sarrafoğlu! –dedi kızgın bakışlar atarak-

E:T-ttamam..



Ahahahah,emir resmen donuna sıçtı bana gelince kes tuz doğra şimdi bülbül kesildi.

Yukarda bir odaya çıkıp eşyalarımı köşeye attım ve duşa girdim.

Annemde aşağıya indi.



[Emir]

Ben bu sanem hanımdan korktum vallahi korktum.

Ahanda geldi.



S:Evet emir bey.

E:Evet?

S:Kızıma iyi baktın mı?

E:Nasıl yani?

S:Ona zarar veren haldun’du! Sen de ona zarar verdin mi?

E:Ben…

S:İstemeyerekte olsa verdin.

E:E-evet.

S:Yukarı çık özür dile belki affeder.



Ben feriha’yı öpüp onu ulu orta bırakmıştım.

Feriha’nın beni affetmesi imkansızdı!

Tamam onu seviyordum.

Seviyor muydum?

Hey allahım!

Feriha’nın odasını bana gösterdi sanem hanım ve bende odaya girdim.

Feriha’nın sesi geliyordu şarkı söylüyordu.

Köşede eşyaları vardı,hızla gidip t-shirt’ini alıp hasret giderdim resmen.



[Feriha]

Duştan çıktığımda emir odada ki koltukta oturmuş t-shirt’imi kokluyordu.

Ben gelince irkildi ve t-shirt’i bırakıp odadan çıkmak için kapıya gitti.



F:Hıh ilk öp sonra t-shirtimi kokla şimdi de git.

E:Ben.

F:Güzel ya.

E:Trip atma bana!

F:Göbek mi atayım?

E:Of feriha.

F:Ne feriha? Ben hep senin istediğini yapmak zorundayım ? Uyuşturucu sen mi içtin feriha,feriha senin aklın kaç volt,feriha yapma,git,bıktım artık! Ama bana bundan sonra istediğini yaptıramayacaksın emir yaptıramayacaksın! Anladın mı –dedim sorar gözlerle bakarak-

Emir bir tek tepki bile vermiyordu.

Sadece gözlerimin içine bakıyor ve arada sırada dudaklarıma kaydırıyordu.



F:Sakın…

F:Emir sakın dedim.

F:Bir daha beni üzemess-



Çok güzel gene dudaklarıma yapıştı.

İnsan gibi em şunları bari.

İşi tantanaya vurmayacağım.

Elimi emir’in boynuna doladım ve kendime çektim.

Dudaklarımız birbirini tamamlıyordu.

Eli bornozuma gidince geri çekildim.



F:Olmaaaaz –dedim gülerek-

E:Giyin hadi –dedi gülerek-

F:Babamlara neler oldu acaba?



O sırada telefon çalmaya başladı.

Emir hiç bakmadan telefonu açtı.



E:Alo levent abi neler oldu?!

L:Haldun…

E:Noldu?!

L:Öldü.

E:Ne?!

F:Noldu?! Emir noldu söylesene!



Emir telefonu hızla kapattı yüzüme acıyla bakmaya başladı.



F:Nolmuş?

E:Feriha baban.

F:Nolmuş –titrek sesle-

E:O…

F:Ölmüş. –dedi buz gibi sesiyle-

E:E-evet.

Hiç beklemediğim an da feriha hızlıca koşarak merdivenlerden indi.

Peşinde hızla koşmaya başladım.

Feriha’ya baktığımda annesine sımsıkı sarılmış ‘Sende bana ihanet etme beni bırakma’ diye hıçkıra hıçkıra ağlıyordu…



-Ölenler geri gelemez.Bırak yerinde rahat uyusun,uyuyabilirse.Oyunlar kesildikçe!



[1,5 Sene Sonra]

E:Feriha yapma çocuğa!

F:Ne var ya oğlumu gıdıklamak suç mu ?

E:Kriz geçirecek gel babacım sen –dedim burağ’ı kucağıma alarak-

F:Oğlumu bana ver!

Burak:Ba-ba

E:Efendim babacım.

Burak:An-ne.

F:Efendim annecim?

Burak:Anne –dedi ellerini feriha’ya uzatarak-

F:Noldu emir bey oğlum beni istiyor.

E:Aşk olsun Burak benim senin gibi bir oğlum yok! –dedim burak’ı feriha’ya vererek-

Elif:Ba-ba –dedi dudağını büzerek-

E:Baba değil emir bey.

F:Emir!

Elif:Baba –dedi eliyle yatağı işaret ederek-

E:Ben de mi geleyim yanınıza? –dedim gülerek-



Burak başını evet anlamında salladı.

Bende yanlarına gülümseyerek oturdum burak ortamızda olaraktan birbirimize sımsıkı sarıldık.

Feriha dudağımı yaklaşıp öptü.

Burak ‘ııııııııııııı’ yaptı.



E:Kıskanç.

F:Bence sen kıskançsın.

E:Hiçte bile.



Burak,feriha’nın yanağını sulu bir öpücük bırakınca bacağına patlattım.

Burak ağlamaya başladı.

Feriha da bana sinirli sinirli bakıyor boku yedim.



F:Bebek gibisin şu çocuk bile senden daha anlayışlı.

E:Tabi tabi karım elden gidiyor anne yetiş!

S:Noldu oğlum kim gidiyomuş?

E:Yok bişey anne torunu al yoksa öldürücem.

S:Sende başlama emir gel burakcım –dedi kucağına alarak-

S:Yemek hazır işinizi halledin gelin –dedi gülerek-

F:Anne!

E:Kadın haklı –dedi sessizce-



Annem çıkınca emir hemen yanıma gelip dudaklarıma yapıştı.

Vay vahşi kocam benim burak görse şimdi senin ağzına sıçardı.

Biz öpüşürken kapı bir açıldı.

Buraaaaak!



Burak:Anneeeee! –diye bir çığlık attı-

F:Oğlum valla seni aldatmıyorum bu adam var ya beni baştan çıkartıyor.

Burak:Hıh –yapıp kafasını bize çevirdi-

E:Aman nazlı sevgili 2 nolcak.

F:Sen ona kurban ol dimi prensim?



Hı-hı diye başını salladı.

İkisine de bir çarpıcam yere oturcaklar karımı çaldılar ya üüühühüh.

Benimde inadım tuttu gittim ferihanın kafasından sıkıca tuttum burağın gözü önünce dudağından öptüm.

Burak şimdi ağlamıyor gülüyordu.



[Akşam yemeğinden sonra halvet] ()



Biz hala öpüşürken odaya girdiğimizi yeni fark ettim.

Emir hızla beni duvara yapıştırdı.

F:Öküz yavaş sırtımı acıttın!

E:Bu sütyenin niye çıkmıyor senin? –derken ayağıyla kapıyı kapattı-



Ellerimi sütyenime götürdü ve sonunda çıkarmayı başardı.

Tekrar dudaklarımız buluştuğunda beni hızlıca yatağa götürdü.

Sakin kocacım kaçmıyoruz…

Altımda ki şortuda hızlıca çıkardı.

O dudaklarımı öperken bende onun ellerini havaya kaldırarak t-shirtini çıkardım.

O da şortunu çıkartarak üstüme çıktı.

Resmen azdık!

Aklıma izlediğim belgesel geldi çiftleşmek ne iğrençti oğlum.

Bir hayvan diğer hayvana giriyor derken emir içime girmişti.

Az daha at gibi kişnicektim.

Emirle birlikte kahkaha attık.



E:Aklına belgesel geldi senin vayy vayyy!

F:Çok komikti ama ya gözlerimi çok komik kapatmıştın –dedim ellerimi karnına koyarak-

E:Seni çok seviyorum –dedi alnımdan öperek-

F:Bende dedim –dudağını öperek-



Üstümden kalkarak yanıma yattı.

Hızlıca ona sarıldım…

Hayat çok garipti ama güzeldi.



Ve biz mutluyduk ne kadar kurban işkenceci aşkı olsa da…

-Bir işkenceci kurbanına aşık oluyorsa bilin ki o tam bir şizofrendir!

http://www.facebook.com/afk.hikayeleri ALINTI.