Tam o sirada, koltukta yanimda duran telefonum caldi. Jessica ariyordu.

Berrak: efendim jess?
Jess: ben. Tyler’a. asik.oldum.
Berrak: ahah, olmasan sasardim.
Dora: selam soyle.
Berrak: annem selam soyluyor.
Jess: sende soyle, ya ben napacagim?
Berrak: kizim senin boyle olacagin belliydi, basindan beri nedense zaten Tyler’a bir takintin var.
Jess: olurum o tipine ya.
Berrak: yanliz tyler bu, okulun en buyuk okuzu.
Jess: uf biliyorum, en son sevgilisini aldatmadi mi o ya?
Berrak: Jessica’yi mi?
Jess: evet ?
Berrak: bilmem, istiyorsan Steven’a sorarim ama caktirmadan.
Jess: yok simdi ne farkedicek ki. Uf neyse, benim gidip sacma sapan tomantik seyler izleyip aglamam lazim daha.
Berrak: peki. Istersen ara, jess’I depresyondan cikarmak ne haddime ama elimden geleni yaparim, hatta istersen bize gel.
Jess: yok ya, dus alip uyuyim biraz, basim agriyor nedense.
Berrak: tamam canim, gorusuruz.
Jess: gorusuruz.

Telefonu kapadiktan sonra bir mesaj geldigini farkettim. Steven’dandi. “Annenden bir sekilde izin al, yarin takilalim” cevap yazmadan once, en mantikli olan sey gidip Dora’ya yalvarmak olucakti. Telefonu koltugun uzerine birakip, annemin kolunun uzerine koydum ellerimi.

Berrak: annis?!
Dora: efendim ?
Berrak: senden bir sey isteyecegim ama izin vericeksin, soz mu?
Dora: onceden pazarlik yapma, ne isteyeceksin bakalim?
Berrak: ya yarin okuldan sonra Steve-
Dora: bu konuyu kapattigimizi saniyordum brianna, iki hafta boyunca okul disinda bir yere cikmiyorsun. Bir daha acma lutfen bunu.

Diyerek koltuktan sertce kalkip, odasina dogru yurudu. Konu kapanmisti. Bir daha acarsam daha buyuk sorun cikicakti.. Omuzlarimi dusurup, telefonumu ve bilgisayarimi alip odama ciktim. Bu iki hafta, rezil bir sekilde gecicekti..

-Iki hafta sonra; 20 Eylul 2009-

Bu sabah, beni okula birakicak olan kisi annem degil, Steven’di. Her zamankinden daha canli bir sekilde uzerimdeki carsafi atip, banyoma gittim. Yuzumu yikayip, dislerimi fircaladiktan sonra odama dogru gittim. Perdeleri acip, disari baktigimda, havanin yagmurlu oldugunu farkettim. Ama gunu mahvedemeyecekti bu igrenc hava, ben bugun guzel olmak zorundaydim, en azindan sabah steven’in arabasina binerken. Hemen masami prize takip, saclarimi taramaya basladim. Yarim saat, kirk bes dakika icinde saclarim hazirdi. Once ince, desenli coraplarimi giyip, uzerine siyah, kumas, vucudumu saran kisa bir etek, ve beyaz, ipek bir bluz giyip, makyajimi yapmaya basladim. Basima, uzerinde parlayan taslari olan tacimi taktiktan sonra, topuklularimi giyip, cantami alip merdivenlerden indim, annem masaya mutfaktan bir seyler tasiyordu.

Elindeki tabaklari alip, masaya koyduktan sonra hizlica koyu pembe olan parlaticimi yanagina bulastirdim. Annem ise gulup, parmagi ile yanagini temizlerken percemlerimi duzeltti.

Dora: cok sikiz bu sabah?
Berrak: suslenmek istedi canim nedense.
Dora: cok guzel olmussun.
Berrak: tesekkur ederim.
Dora: steven ile bir alakasi var mi bunun

Dedi annem, masadkai bardagini dudaklarina goturerek;

Berrak: yoo, yani hic bir sey henuz aramizda, sadece yemekte birlikte oturup konusuyoruz o kadar.
Dora: cocuk sizin binaya geliyor bri.
Berrak: uf dora neyse, icim sey oluyor su cocukla ilgili konusunca. Hem gec kalicagim ben, bir daha dislerimi fircalayayim.
Dora: ben daha-
Berrak: steven alicak beni bu sabah.
Dora: oo, evden almalar baslamis bile, sende bir sey yok diyorsun.
Berrak: cidden yok anne, olursa soylemez miyim?
Dora: oldugu an oturup dedikodusunu yapacagiz zaten

Dedi gulerek, bende gulmesine eslik edip, banyoya dogru yurudum dislerimi bir daha fircalamak icin. Tam isim bitmis, aynada sacimi duzeltiyordum ki, telefonum’un titredigini hissettim, arka cebimdeki. Steven ariyordu.

Steven: gunaydin guzelim
Berrak: gunaydin
Steven: kapinin onundeyim.
Berrak: tamam cikiyorum simdi

Diyerek telefonumu kapatip, salona gidip, koltugun uerine biraktigim ceketimi aldim, annem ise dudaklarini yanagima bastirip, bana iyi dersler diledikten sonra kapidan cikip, Steven’in arabasina bindim. Oda dudaklarimi, az once dora’nin optugu yere bastirip, vitesi geri alirken, bende kemerimi takiyordum.

Steven: cok guzelsin..
Berrak: tesekkur ederim.
Steven: en sonunda okula birlikte gitme planimizi gercege gecirdik
Berrak: ahah evet.

Biz biraz daha konustuktan sonra, okula gelmistik. Steven arabayi parkettikten sonra, ikimizde inip yurumeye basladik. Steven benimle dolabima kadar gelmisti. Jess ise yaslanmis, beni bekliyordu dolabimin orada. Gunaydin dedi yanagimi operek, daha sonra Steven’a donup, gunaydin dedi.

Steven: iyi misin sen?
Jess: evet.
Berrak: jess, emin misin?
Jess: evet.
Steven: kotu bir sey mi oldu?
Jess: git o okuz arkadasina sor kotu ne oldu!

Diyerek dolabimin oradan, kendi dolabina dogru yurumeye basladi.

Steven: bu neydi simdi?
Berrak: tyler’la bir sey oldu galiba.
Steven: onlarin arasinda bir sey mi var ki?
Berrak: Tyler acisindan yok sanirim, ama Jess acisindan var.
Steven: jessica tyler’dan mi hoslaniyor?
Berrak: yani steven bir lafi da anla ya. Evet.
Steven: ben gidip Tyler’a bakiyim ne yapti kiza.
Berrak: tamam yemekte gorusuruz.
Steven: gorusuruz.

Steven gittikten sonra, bende esyalarimi alip, ilk dersime dogru yurudum. Yemek tenefusunue kadar olan her derste tirnaklarimi kemiriyordum ne oldugunu ogrenmek icin. Nasil bir hayvanlik yapmisti bu cocuk ya.. Yemek tenefusunun zili cali calmaz, kitaplarimi ve cantami alip, dolabima gittim. Esyalarimi dolabima birakip, cantamla birlikte yemekhaneye dogru yurudum. Jess ortalikta yoktu.. Tam yemek sirasindan cikip, onu bulmaya gidicektim ki, geldigini gordum. Hci bir sey soylemeden tepsisine sadece su ve tatli alip, masalardan birne dogru yurudu, bende arkasindan gidiyordum. Bes dakika sonra falan da Steven gelmisti zaten yanimiza. Jess, yemegine yemek yerine tirnaklarini kemiriyordu, bir yandan da kollari titriyordu, siniri bozulmustu belliydi, ve gozleri dolmak uzereydi.

Steven: jessica?
Jess: efendim?
Steven: tyler gercekten neyi yanlis yaptigini bilmiyor.
Jess: ya senin bu arkadasin kadar hayvan biri yok steven. Once bu kadar hafta benimle flort etsin, butun umutlarim tavan yapsin, ondan sonra sak diye gitsin baska kizla cikmaya baslasin. Nasil bir okuzluktur bu ya ?! nasil bir hayvanliktir ?!

Sinirlenip onundeki tabaklari itip, Jess hizlica yerinden kalkip, yemehaneden cikmaya basladi, bende tam kalkicaktim ki, kolumdan tutup oturtturdu.

Steven: canim, dur gitme.
Berrak: ya-
Steven: brianna, biraz yanliz kalip kafasini toplamaya ihtiyaci var, birak izin ver.
Berrak: uf.

Diye soylenerek, oturup kollarimi bagladim. Steven ise kolunu omzuma dolayip, yanagimin kenairnda olan eli ile yanagimi oksamaya basladi. Sakinlestirmeye calisiyordu, ve ise yariyordu da.. Huzur buluyordum o yanimdayken..
http://www.facebook.com/pages/Adini-Feriha-Koydum-Senaryolari/138839159530641 ALINTI.