Döndüğümde adamın biri bana doğru yaklaştı. Elinde de bir şey var. Adamı beklerken vasiyetimide yazıyordum tabii. Sen bu duruma düşcek kızmıydın Feriha. Bu işten bir kurtulayım bu bilekliği yerine koyacağım valla bak. Adam yanımıza geldi ve "Bunu düşürmüşsünüz, buyrun." benim bozuk para cüzdanımı uzattı. Bende teşekkür ettim ve cüzdanımı aldım. Emir'e işim var 2 dakika diyip, bilekliğin fotoğrafını çekip yerine koydum. Sonra da Emir'in yanına gittim, kiliseden sonunda çıktık.



Hah, şimdide çikolata dükkanındayız. Nerdeyse tam 3 kase çikolata doldurdu ama hala doldurmaya devam ediyor. Kalpli çikolatada alacakmış. Bende Can'a 2 paket çikolata aldım. Feriha Hanım'ın çikolata krizi bittikten sonra. Elimizde bileklik resmi mağaza mağaza dolaşmaya başladık. Ne bileklikmiş haa. O gezerken bende Can'ın istediği oyunu aldım. Sonunda bir çığlık attı, bileklik reyonuna doğru ilerlemeye başladı. Koşuyordu resmen. Arkasından gittiğimde elinde tam 10 bileklik vardı. Bu kız çikolata, bileklik canavarı gerçekten bak. Şimdi anladım bilekleri neden o kadar bileklik dolu. Hepsini aldıktan sonra bir de onu burger yemeye soktum. Yedikten sonra kalktık, otele gidip valizleri toplamaya başladık. Bende o sırada biletleri ayırdım. Feriha toplandıktan sonra çıktık.



İstediğim kadar çikolata ve istediğim bilekliklerden aldım. Arada böyle gelmek lazım ya çok güzel şeyler var burada. Ben bileklik hastasıyımdır. Bileklik koleksiyonum vardır. Kolye. küpeden çok bileklik takarım. En önemli takım o benim. Havaalanına gittik. Kontrolden sorunsuz bir şekilde geçtikten sonra uçağa bindik. Artık eve gidiyorduuum. Yaşasıın. Yerlerimeze otruduk. Arkamızdaki koltuğada Emre'ler oturdu. Emir beni dürtünce hiddetle ona döndüm.



F:Ne var Emir?!

E:İstenbul'a döndüğümüzde valizlerini bize getiriyorsun.

F:Nedenmiş o?

E:Çünkü artık birlikte yaşayacağız.

F:Karşı karşıya oturuyoruz yetmez mi?

E:Yetmez canım.

F:O zaman bir şartla kalırım.

E:Seni bir yere götürmem Feriha. Sınırını aştın bugün.

F:Zaten bir yere götür demiycektim. Sadece ayrı odalarda kalırsak sende kalırım diyecektim.

E:Ayrı odalarda mı? Seni yemem Feriha merak etme.

F:Erkeksin Emir.

E:Ne olmuş erkeksem.

F:Yani sağın solun belli olmaz. O yüzden ayrı odalarda kalmamız gerek. Kabul edersen senle kalırım.

E:Tamam Feriha. Bir tane misafir odasını senin odan yaparız. Olur mu?

FEmir'e sarıldı.) Ay aşkım benim. Benim içinde iyi oldu bak Beril'de artık bizde kalacakmış. İyi oldu iyi.

EFEriha'nın dudaklarına yaklaşacakken Feriha kendini geri çeker.)

F:Şşşt, burada olmaz. Evde doya doya öpersin.

E:Eğer öptürmezsen kötü şeyler olur haberin olsun.

F:Tamam tamam.(Emir'in omzuna başını koydu ve koluna sarıldı.) Hadi iyi geceler.

E:İyi geceler.



Uyandığımda çoktan Emir'in eve gelmiştim. hemen yatığım yerden kalktım. Salona indiğimde Emir'de telefonda biriyle konuşyordu. Can'ın ismini söyleyince kim olduğun anladım. Rahatsız etmeden mutfağa gidip suyumu içtim. Buzdolabını açtım full hazır yemek. Neyse benimde işime gelir. 2 kutu köfte ve 1 poşet dondurulmuş patates çıkardım. Avustralya'ya gittiğimden beri patates artık benim vazgeçilmeşim olmuştu. Çıkarttıklarımı pişirdikten sonra masayı hazırladım. Emir'in burnu tıkalı herhalde. Ben bu kokuları duyarsam soluğu direk mutfakta alırdım. Demekki Feriha herkes senin gibi aç değilmiş. Tabaklarıda masaya koyduktan sonra büyük cam bardak çıkardım. Kolayıda çıkardıktan sonra ketçap,mayonez ve yoğurt çıkardım. Oha yani Emir hala gelmemişti. Bende evde onu aramaya başladım.



Can'la konuştuktan sonra odaya çıkıp üzerimi değiştirdim. Aşağı inerken burunma yemek kokuları geliyordu. Feriha yemek yapmış demekki. O sırada merdivenlerden Feriha ismimi haykıra haykıra çıkmaya başladı. Duvara yaslanıp kolundan çektim ve kendime doğru çevirdikten sonra dudaklarına yapıştım. Feriha şoka girdi tabii. Biraz öpüştükten sonra Feriha çekildi ve elimden tutup beni aşağıya indirdi. Masaya oturttu ve tabağıma yaptığı yemekten koymaya başladı.



Yemek yedikten sonra tam tabakları kaldıracakken Emir üzetirme kola döktü. Salak bu çocuk valla salak birde üzerimi çıkarttırdı üzerindeki gömleği verdi. Neyse giydim, saçımıda topladım. Tam kıyafetleri kirliye atmaya giderken zil çaldı. Bende kıyafetleri bırkaıp bu halimle kapıyı açmaya gittim. Benden beklenmyen davranışlar 1. Kapıyı açtım. Tabii karşımda kimi gördüm sizce. Bir kere daha kendime lanet ettim. Kapıdaki ismimi söyledi "Feriha?! Senin burada ne işin var?!" Bende onun ismini söyledim tabii "Cansu!?"



Ben bu kızla daha geçen gün Emir yüzünden kavga etmiştim. Şimdi tekrar çenesini dinleyecektim bu kızın. Hem bu neden burada. Ben ona o kadar Emir'e yaklaşma dedim. Lanet olsun yaa Lanet olsuun!!
http://www.facebook.com/tmcz.senaryolar ALINTI.