| Başlıklar |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
=> Daha kayıt olmadın mı?
Senaryolar - Kafam binbesyüz 8.BÖLÜM lola34
(şimdiye kadar 313 posta) | | Soğuk yere kendimi bırakmıştım ama bir silah sesi gelmişti.
Bana mı isabet etmişti?
Emir beni mi vurmuştu!?
Hayır hayır olamazdı.
Hoşlandığım,hayır!
Artık bundan emindim…
Ben onun için endişelenmiştim.
O mu vurulmuştu?
Siren sesleri,ambulans sesleri yankılanıyordu kulaklarımda.
Tir tir titriyordum.
Gözlerimi hafif açtığımda yana kaydı gözlerim…
Emir yerde yatmış dudakları mosmor olmuştu.
Korkuyordum.
O soğukta ona sürüklenerek gittim.
Gözlerim çok hafif açıktı.
Üşüyordum ama önemsemiyordum,zorlukla elimi uzattım.
Elini tuttum.Mosmor dudaklarını aralayarak konuşmaya başladı;
Beyni kocaman bir patlamada sanki.
Tüm bedenlerini şefkatle sarıp sarmalayan ama bu kez onu koruyamamanın çaresizliği ile acılı ve sessizce özür dileyen bakışlar…
Ve morarmış dudaklarından dökülen son sözcükler;
Emir:F-f-feriha…
Bende güçlükle zorla ona cevap verdim.
Feriha:Yorma kendini dedim gittikçe azalan sesimle ve sonra dudaklarımı ıslatıp;
Feriha:Ne oldu sana? Neden düştün?!
Emir:Biri beni vurdu.Polisler! dedi.
Feriha:Ne?! dedim hem sevindim,hem üzüldüm belki de!
Emir:Beni unut! Kurtul benden!
Feriha:Saçmalama moron dedim koluna vurarak.
Eskisi gibi şakalaşarak güldük.
Gözümden bir yaş akmıştı…
Ağlama dedi zorlukla Emir.
Dudaklarına yakınlaştım ve ona küçük bir öpücük kondurdum.
Dudakları mosmordu ve buz gibiydi.
Sonra gözleri kapandı.
Ormanın ortasında ‘Emiiiiiiir’ diye bağırınca sesim 3-4 kez yankılandı!
Biri kolumdan tuttu.
Arkamı döndüğümde bu UYUŞTURUCU KAÇAKÇISI pislik adi BABAMDI !..
Babam benim üstüme battaniye örttü.
Ardından ambulanslar geldi.
Polislerde…
Ambulanstan inin hemşireler yanımıza gelip konuşmaya başladılar.
Soğuğu hissediyorum ve yavaşça gözlerimi kapatmıştım.
Ama söylediklerini herkesin ağzından çıkan her kelimeyi duyuyordum.
’Boyunlukları takın,sedyeleri getirin! Dedikleri an da sedyeye yatırıldım.
‘’Bilinç kapalı.Nabız zayıf.’’ Dedi diğer hemşire.
Yavaşça gözlerimi aralayınca Emir’e söylediğini gördüm.
Ağlamaya başladım…
Sonra bana baktılar.
''Tansiyon düşüyor.Hafif yaralı ama şokta!’’ diyor bir hemşire benim için.
Hayır hayır şokta değilim !
Sadece Emir’i istiyorum.
Biricik tüp bebeğimi moronumu !
Ah ne salağım belki de o ölücek!
Sonra babamın bağırışlarını duyuyorum!
H:Çabuk çabuk,kızım! Ona bunu ödeticez ! diyor birilerine ama gözümü açacak halim yok.
Yanıyorum bu sefer yanıyorum.
AŞK’tan belki de NEFRET’ten…
İnsanları zehirleyen BABAM’dan…
ÖZEL HASTANE
Gözlerimi açtığımda boğazım düğüm düğüm oldu.
Bir an titredim.
Babam köşede oturmuş ağlıyordu.
Daha çok ağlayacaksın HALDUN BEY!
Annemde dışarıdan beni izliyordu.
Ah annem!..
Feriha:Ahh.
Haldun:Feriha,uyandın mı kızım? İyi misin?!
Feriha okunma bana! Diyorum elimi çekerek.
Haldun:Ne?
Feriha:Emir emir nerde?!
Haldun:Öldü.
Feriha:Öl-öldü mü?
Haldun:Ölmese bile öldüreceğim!
Feriha:Sen iğrenç bir insansın! İnsan değilsin sen insanları zehirlendiren pisliğin tekisin!
Hızlıca yatağımdan kalkarak dışarıya çıktım.
Annemde ayaklandı.
O nerde gibi bir bakış attım.
Yan tarafı işaret etti.
Yan tarafa korkuyla döndüm.
Emir yoğun bakımdaydı.
Durumu çok mu ağırdı?
Doktor odasından çıkar çıkmaz ;
Feriha:Neyi var iyi mi?
Doktor:Bilinci kapalı.
Feriha:Ne olacak?
Doktor:Beklemek zorundayız belki 1 gün belki 2 belki 3 belki yıl,belki de dedi ardından ÖLÜM!
ÖLÜM! ÖLÜM! ÖLÜM!
Diye yankılandı kulaklarımda hayır.
Bir dakika?
Burası hastane mi ?
Niye sadece 3 tane doktor var!
Niye 2 tane hemşire var!
Dışarıya doğru koşturduğumda kapılar kitliydi!
Neler oluyor burda?!
Camdan dışarı baktığımda bir sürü güvenlik vardı.
Babamın hastanesi mi burası?!
Babam bende gizli neler yapıyor!
Koşarak babamın yanına gittim.
Onu kollarımla ittirdim ve bağırmaya başladım;
Feriha:Ne haltlar çeviriyorsun?
Sanem:Sakin ol kızım.
Feriha:Bırak anne!
Haldun:Feriha!
Feriha:Neler yapıyorsun?!
Haldun:Feriha kendine gel kötü şeyler yapabilirim!
Feriha:Naparsın? Bana da beyaz ölümünden mi sürüklersin ha!?
Bunu söylediği an da yerde buldu kendini Feriha.
Babası o pislik herif ona tokat atmıştı.
Burnundan gelen sıcaklığı hissetti.
Elini burnuna götürdü ve sıyırdı.
KAN…
Sanem:Kızım burnun,Haldun ne yapıyorsun!?
Haldun:Feriha ben kızım.
Feriha:Allah belanı versin!
Koşturmaya başladım.
Emir’in odasına…
Hiç bir şeyi aldırmadan odasına girdim.
Elinden tuttum.
Konuşmaya başladım;
Feriha:Özür dilerim,çok özür dilerim.Hadi sen uyan sadece uyan! Bak beni kaçır buna da razıyım istersen uyuşturucu içir.Yık,kır,vur! Öldür beni ama sen ölme!
Beni sürükleme böyle! Nolur dedim başımı eğerek ağlamaya başladım.
Hemşireler tutup odadan çıkardılar.
Beni kendi odama koyup kapıyı kilitlediler…
*
İlk 24 saat,ilk 48 saat,ilk 72 saat!...
Tam 3 gündür kapalıyım bu odada!
Babamı insan sanardım pislik herif.
Emir’e neler oldu acaba?!
Annem camdan hep beni izliyor.
Bir şey yapamıyor.
Babam onu camdan çekip başka bir odaya çıkartıyor.
Emir nerdesin nerde!
ÖLÜŞ ya da KALIŞ.
Hangisiydi bizim için?..
Sonunda kapımın odası açıldı.
Hızla Emir’in odasına koştum.
Ama kimse yoktu!
Doktor çıktı annem ve babam beni izliyordu.
Doktorun yakasına yapıştım bağırdım…
Boğazım yırtılırcasına…
Feriha:Nerde o nerde?!
Doktor:Feriha hanım,şey…
Feriha:Söyleeeee!
Doktor:Kaybettik!..
http://www.facebook.com/pages/-Ad%C4%B1n%C4%B1-Feriha-Koydum-Senaryolar%C4%B1-/218741678154954 ALINTI. |
Cevapla:
Bütün konular: 358 Bütün postalar: 444 Bütün kullanıcılar: 151 Şu anda Online olan (kayıtlı) kullanıcılar: Hiçkimse 
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 82 ziyaretçi (183 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|
okunma bana! Diyorum elimi çekerek.