lola34
(şimdiye kadar 313 posta) | | 25 Eylul 12.Bolum
Odama girdigimde, annemin topuklu ayakkabilarinin sesini duyabiliyordum. Hadi bakalim berrak, hazirla kendini. Elimdeki cantayi yatagimin uzerine birakip, ceketimi cikarmistim ki, annem odama girip kapiyi kapadi.
Berrak: hic uzatma anne, basla gitsin.
Dora: ne bu kustahlik? Ne oluyoruz ya, yanlis bir sey yapan sensin?!
Berrak: pardon neyi yanlis yaptim ben ?!
Dora: kac yasindasin berrak, bu yasta bir cocugun evinde kalmak dogru mu geliyor sana?! Biz bunu mu ogretiyoruz sana!
Berrak: Sen biliyor musun sizin bana ne ogrettiginizi ! ya siz bosandiginizda benim duygularim hanginizin umrundaydi ?! evet ya sagolsun babam bin tane psikolaga gotururdu, “cocuk psikolojisi”. Bunu tamir etmeye baslamadan once hic bozmasaydiniz !
Dora: ne alakasi var ?! her konuyu buna mi getiriceksin ?!
Berrak: ben sizin yuzunuzden kimseye guvenmedim ! ben kendime soz verdim Dora, hic bir zaman hic kimseyi senin babami uzdugun kadar uzmeyecegim diye ! Simdi ilk defa biri gercekten bana iyi davraniyor, ve sen bu yuzden bana kiziyorsun !
Dora: bagirma bana!
Berrak: anne cik odamdan.
Dora: onumuzdeki hafta her gun evdesin, baska bir kelime de duymak istemiyorum. Bir daha da eski olaylari acmiyorsun kucuk hanim. Anlasildi mi?!
Berrak: hayir anlasilmadi ! ne oldu ?! rahatsiz mi oldun bagirmamdan?! Sen babama bagirirken, o sana bagirirken iyiydi ama degil mi?! ben kac dogum gunumu sensiz gecirdim dora ! ilk sevgilimi anlatamadim bile. Simdi onca zaman anneligimi halam yapmisken, gecip karsima anne ayaklarina yatma.
Dora: berrak. Sus . cok ciddiyim klbini kiracagim.
Berrak: ben cikiyorum.
Dora: nereye ?!
O sirada odamin kapisi acilmisti, ablam giriste duruyordu bos bir sekilde.. ne yasadigimi en iyi o biliyordu heralde.. bu mutlu aile tablosunun altindaki gecmisi.. bunca yasanan seyden sonra sutten cikmis ak kasikmiydiki bu kadin gecmis karsima bana ders veriyordu ?! ne oluyorduk ?! bunca sene akli neredeydi ?!
Maya: anne birak gitsin.
Dora: senle yasit degil bu kiz maya ! grime olayin icine!
Maya: anne! Birak dedim.
Ablam elimi kavrayip merdivenlerden asagi cekistiriyordu beni, babam ise ayaklanmis merdivenlerin oradaydi.
Onur: ne oluyor?
Maya: yok bir sey, berrak bu gece bende kaliyor.
Dora: birak gitsinler onur, ikisinide gorur gozum yok.
Uzun zamandan beri ilk defa aglayarak kapiyi carpip evin disina ciktim, arabada da ne ablam bir sey soyluyordu ne ben, sadece gidiyorduk gecenin karanliginda.. bir sure sonra bu sessizligi bozan ablam oldu;
Maya: ozur dilemek zorundasin biliyorsun degil mi?
Berrak: evet, ama simdi hazir degilim.
Maya: bu gece ben ve natelemi kalmak istersin yoksa bir arkadasina falan mi gitmek istersin?
Berrak: je- aslinda beni nicole’un evine birakirmisin?
Maya: Nicole.
Berrak: annemle tanisiyorlar merak etme, evi montclairin orada , yani orada rite aid falan vary a, ona gelmeden hemen once.
Maya: iyi peki.
Bir sure sonra steven’in evine gelmistik, ablam eger buranin nicole’un evi olmadiigni anlarsa iki saat laf edicekti ama simdi bir de ona steveni anlaticak sekilde degildim. Egilip, Maya’nin yanagini optukten sonra iyi geceler diyip kapiyi acip evin kapisina dogru yurudum.
Ve o an dank etti.
Ben ne yapiyordum ya? Niye buradaydim? Ne diyecektim? O nasil karsilayacakti? Yok en iyisi eve gitmekti heralde.. bir sure durup, arkami donup yurumeye baslayacaktim ki, evin kapisinin acildigini ve steven’in sesini duydum. Bana dogru yuruyup, sorgulu gozlerle bana bakti;
Steven: bri?
Berrak: hic bir sey sorma- cunku an-
Cumlemi bitiremeden gozumden yaslar akmaya baslamisti. Aramizda ne gecerse gecseydi, Annem her ne kadar her ihtiyacim oldugunda yanimda olmasaydi bile, Annemdi sonucta. Babamdan, ablamdan, halamdan, herkesten ve her seyden cok daha degerliydi benim icin. Onunla kavga etmek, Jessica ile kavga etmekten bile beterdi..
Steven agladigimi farkedince hic bir sey demeden tek kolunu benim omzuma dolayip, beni iceri dogru cekistirmeye basladi. Icerisi sicakti, salonda onun disinda kimse yoktu. Kahverengi deri koltugun yaninda duran sehpada ise kahve bardagi vardi. Amma cok kahve iciyordu bu cocuk.. Iceri gectigimizde yavasca gozlerini bana cevirip, bas parmagi ile yuzumdeki yaslari sildi.
Steven: gec otur sen, geliyorum bende simdi.
Kendimi kahverengi koltugun uzerine biraktim, televizyondaki goruntu durdurulmustu. HIMYM izliyordu. Ben dusunmeye dalmisken, o elinde bir tabak, ve bir bardak ile bana dogru yurumeye basladi. Koltugun oraya gelince tabagi bana uzatip, yanima oturdu ve bana dondu.
Bu neydi simdi? Ne kadar tatli se varsa bu tabagin icindeydi, heralde bir iki bin kalori falan vardi icinde.
Berrak: bu ne?
Steven: Amanda her agladiginda tatli bir seyler yiyor, kizlar ne zaman aglasalar yiyorlar, sende istersin diye dusundum.
Berrak: ahaha, sevgili depresyonuna girmedim ben.
Yavasca egilip, tabagi ortada duran seffaf sehpanin uzerine biraktim. O ise elimi iki eliyle kavradi;
Steven: konusmak ister misin?
Berrak: annemle kavga ettik. Ben zaten neden buraya geldim bilmiyorum, sadece seninle olmak istedim yani bilmiyorum guvende hissetmek istedim kendimi
Steven: gel buraya.
Steven elimde olan ellerini cekip, kollarini etrafima sarip, basimi eliyle gogsunun uzerine bastirip, basimi opmustu.
Steven: ne oldu simdi anlat.
Berrak: tartistik. Bagirindim cagirindim. Yani daha dogrusu kucuk bir seydi belki ama icimde onca sey vardi kalan, hepsi bir anda cikti sanki. Annemi kirdim, babami kirdim. Ne yapicagim onuda bilmiyorum..
Steven: annen burada oldugunu biliyor mu, iyice meraklanmasinlar.
Berrak: maya biliyor.
Steven: maya?
Berrak: ablam.
Steven: anladim..
Berrak: sence cok buyur mu olay? Yani ozur dilersem annem sonucta, hemen barisiriz degil mi?
Steven: buyuk ihtimalle. Yani kavgaya bagli tabii ki ama sen oyle evi birakip gidicek bir tip degilsin sonucta, yarin gider konusursun duzelir, simdi uzme kendini, yarina duzelicek nasil olsa, aglama bos yere.
Berrak: sende bir sey var. insane sakinlestiren, guven veren. Kokun mu, sarilislarin mi, sesin mi anlamiyorum.
Steven: mm, kokum oldugunu sanmiyorum. Yani eger kokum oldugunu dusunuyorsan yanlis kisidesin bebegim cunku su anda uzerimde kardesimin parfumu var.
Berrak: ahah, neden?
Steven: bogusuyorduk birlikte, basimdan asagi parfumunu sikti oyun olsun diye , eglendi kendi capinda arkadas.
Berrak: ahaha, gel bakiyim.
Basimi gogsunden kaldirip boynuna dogru yaklasmistim, cidden kadin parfumu kokuyordu. Dudaklarim boynuna o kadar yakinken, basimi geri cekmeden once kendime “sapik misin berrak, dur demek” zorunda kalmistim…
http://www.facebook.com/pages/Adini-Feriha-Koydum-Senaryolari/138839159530641?sk=wall ALINTI. |
