E: Evet Günay Hanım?
G: Korkulacak hiç bir sorun yok Feriha. Bebeğin gayet iyi durumda. Normal yerinede gelmiş.
F: Gerçekten mi?!
G: Gerçekten.
E: Oh! Çok rahatladım. Peki cinsiyet.
G: Ne düşünüyorsun Emir? Kız, erkek?
E: KIZ!
G: Sen Feriha?
F: Ya.. ben , o kadar çok mutlu oldum, ki. Bebeğim sağlıklı olsun yeter bana.
G: Emir- kız! Bebeğiniz kız.
E: Biliyordum işte biliyordum! Kızım olacağını biliyordum.
Genç adam sevinçten yerinde duramıyordu.
Bebeğinin ve sevdiği kadının sağlıklı olduğunu öğrenmesinin üzerine
Birde bebeğinin tahmini gibi kız olmasına oldukça sevinmişti.
Ani hareketleri yüzünden Günay Hanım'ın polikliğinindeki bir kaç vazoyu kırdı.
F: Emir! Ne yaptın?!
E: Be-ben çok.. çok özür dilerim.
G: Bu vazolar bu poliklinikte kırılan kaçıncı vazo bir birsen? Önemli değil alışkınım ben.
E: Gerçekten bunu karşılayacağım.
G: Duymamış olayım. Lütfen.
E: Tekrar özür dilerim.
G: Önemli değğiiilll.. evet Feriha dönelim sana. Miniğimize iyi bakmalısın bundan sonra. Dediğim önlemleri almalısın.
F: Eksiksiz yapacağım HİÇ merak etmeyin.
G: En büyük pay sende tabii Emir'ciğim.
E: Evet. Onlara çok iyi bakmam gerekiyor.
F: Beni üzmemen gerekiyor.
E: Her istediğini yapmam gerekmiyor ama.
G: Gerekiyor.
F: Baaaak! Al sana.
E: Ama Günay Hanım bu çook şımarıyor sonra.
G: Hamilelik diyeceksin, geçeceksin.
E: Tamam.
F: Büzme dudaklarını o kadar işkence ettirmem.
E: Canım karrııımm..
F: Evet Günay Hanım başka?
G: Şimdilik bu kadar Feriha'cığım. Her on beş günde bir kontrolleri aksatmadan gelmen yeterli.
F: Teşekkür ederim sağolun.
G: On beş gün sonra bekliyorum.
E: Görüşmek üzre.
F: Hoşçakalın.
Genç çift bebeklerinin cinsiyetini öğrendiği için oldukça mutluydu.
Ele ele sahilde yürüyorlardı.
Emir Feriha'nın elini bırakıp sahile dönerek;
E: DUYUUUUN! KIZ BABASI OLUYORUM BEN KIIIIIZ!
Diye bağırmaya başladı.
Feriha ise ne kadar 'Emir sus' 'Emir rezil olduk' desede Genç adam kulak ardı yapıyordu.
Bir mğddet sonra Feriha'nın yanına geldi Emir.
Feriha ise direk çıkıştı.
F: Ne yapıyorsun Emir ya?! Rezil olduk.
E: Ama aşkım hep mi bu an olucak? Ne var ki hem.
F: Birincisi dudağını büzme acıyorum sonra hemen yumuşuyorum, ikincisi bir daha kız babası olmak istemiyor musun sen? Yani başka cocuğumuz olmyacak mı? Hı?
E: Aşkıııım.. deli misin?! Tabiki olucak. Böyle iki kız iki erkek birde ikiz.
F: Emir-
Genç kadın Emir dediği gibi önden önden yürümeye başladı.
Genç adam ne olduğunu ilk başlarda kestireedi.
Koşar adımlarla Feriha'yı yakaladı.
Genç kadının kolunu tutup kendine çevirdiğinde ağladığını gördü.
E: Aşkım ne oldu- Feriha, neden ağlıyorsun?
F: S-S-sen bana.. de-deli dediğiinnn!
Genç kadın hıçkırarak ağlıyordu.
Arada nefesi kesiliyordu.
Emr Feriha'nın bu tatlı hallerine sırıtmakla yetindi.
Günay Hanımın sözleri aklına geldi.
"Hamilelik değip, geçeceksin"
E: Aşkım özür dilerim. Ben onu şakasına, gülerek söylemiştim.
F: A-ama çok.. çok ciddiydin.
E: Değildim segilim. Gel bakayim sen buraya.
Genç adam kalın, kaslı kollarının arasına minik yüzlü karısını aldı.
Ortalığı ververeye veren rüzgara karşın sıkıca sarıldılar birbirlerine.
Emir Feriha'nın kulağına;
E: Ne güzel yakışmışız bak seninle.. (duraksadı
Mutluluğu tutmuşum ellerinde.. onu çok seviyorum İzmir sende söyle! Söyle herkese.
F: Beni hiç bırakma tamam mı?
E: Feriha.. bırakmak bize göre değil. Uzak bize! Bizden değil o kelime. Bir daha ağzına alma o kelimeyi.
F: Ama o kita-
E: O kitabıda unutacağız. Kötü olan ne varsa unutacağız. Söz ver bana.
F: SÖZ!
E: İşte böyle. Hadi gel benimle, kızımıza ciciler bakacağız.
F: Emir daha erken.
E: Sevgilim 5 ayımız kaldı.
Emir Feriha'nın elini sıkıca kavradı.
Beraber arabalarına doğru yürüdüler.
Emir Feriha'nın kapısını açtı.
Genç kadın arabaya binince Emir'de şoför koltuğunda yerini aldı.
Arabayı AVM 'ye sürdü.
Kısa sürede geldikleri mağazaya hızla giriş yaptılar.
Hemen ilk bebek mağazasına girdiler.
E: Feriha şunlara bak! Çok tatlılar. Atalım sepete.
F: Benim gözüm sepette kaldı. Mağazanın tasarımcıları ne güzel sepet tasarlamışlar.
E: Feriha, kızımıza sepet giydirmeyeceğiz. Yada sepette uyutmayacağız. Bakma sen sepete aldıklarınıi beğendiklerini ona at yeter. Tamam mı aşkımcım?
F: Tamam ya, sende yani.
Saatlerce gezindi çiftimiz.
Feriha'nın artık ayaklarında hal kalmamıştı.
Fakat Emir bir o mağaza bir bu mağaza gezip duruyordu.
F: Emiir.
E: ..
F: Ya Emir!
E: Efendim Feriha.
F: Aşkım, sevgilim, canım, hayatım, bebeğim, herşeyim, lütfen artık yeter evimize gidelin. Nooooooluuuur!
E: Hiç ağız burun eğme Feriha. Daha ne kadar gezdikki?
F: Kör müsün sen!? Elindeki poşetlere bir bak istersen! AVM'de girilmedik bebek mağazı bırakmadın hadi artık.
E: İyi, seni eve bırakır tek başıma gelirim bende artık. Hıh.
F: Emir.. ya Emiir..
Genç adam aklı sıra trip artıyor barışmamak için nazlanıyordu.
Feriha ise "Emir" "Küsmüyüz" değip durdu yol boyunca.
Eve vardıklarında Emir poşetleri bagajdan alıp eve taşıdı.
Feriha kağıyı açar açmaz koltuğa attı kendni.
Elindeki poşetleri yere bırakan Emir, odalarına girdi.
Genç kadın, kocasının gönlünü almak için peşinden gitti.
Fakat Emir duşa girmişti.
Feriha odadan çıkıp poşetleri aldı, tek tek açmaya başladı.
Emir duştan çıkana kadar alınan eşyalara baktı.
Genç adam duştan çıktığında Feriha'yı kıyafetlere bakarken gördü.
E: Ne o, mağaza bakmadığın eşyalara eve gelince mi bakıyorsun sen? |dedi saçlarını havluyla kurularken.
F: Emir.. çok abartıyorsun. Tamam.. kızımız olacak.. anlıyorum. Ama çok fazla şu an şu tavırların.
E: Çok mu abartıyorum?
F: Be-ben öyle demek istemedim. Emir dur bi saniye.
Genç adam elideki hovluyu fırlatıp çıktı evden.
Feriha ise baka kaldı.
Ne yapması, nasıl davranması gerektiğini bilmiyordu.
Kestiremiyordu.
Emir tam arabasını çalıştıracakken;
E: Ne yapıyorum ya ben, Feriha hamile, böyle tepkiler vermesi normal. Söz verdim ona, nasıl bırakıyorum onu her seferinde böyle. Of Emir of!
Genç adam hızla indi arabadan.
Merdivenleri üçer beşer çıktı.
Kapıyı naahtarıyla açmaya çalıştı.
Kapının kilidi açıldı, fakat kapı açılmıyordu.
Feriha kağının önüne oturmuştu.
E: Feriha.. benim Emir. Kalk kapının öünden.
F: Emir?
Genç kadın hızlı hareketlerle kalktı kapının önünden.
Emir kapyı açar açmaz sarıldı Feriha'ya.
E: Özür dilerim. Çok özür dilerim.
F: Ben özür dilerim. Bir an-
E: Benim suçum. Öyle bir tepki vermemliydim. Ama ilk defa baba oluyorum Feriha. Yıllardır yazdığım hayali mektuplar artık gerçekten birine aid olacak. Elim ayağıma dolanıyor. Boğazım düğümleniyor. Garip bir his bu, garip bir mutluluk.
F: Sen kızımızı çok seveceksin.
E: Yanlış! Beni onu şuan bile çok seviyorum. Seveceksin değil seviyorsun olacak o.
F: Sen kızımızı çok seviyorsun o zaman.
E: Kızımızı ve onu bana getirecek annesini ÇOK seviyorum. Hepde seveceğim.
F: Bizde seni seviyoruz babasıııı | dedi genç kadın bebek taklidi yaparak.
ERTESİ GÜN-
Saat sabahın altısıydı.
Genç çiftimiz kapısı alacaklı gibi çalıyordu.
Kapı sesine ilk Feriha kalktı.
F: Emir.. Emir kalk. Aşkım kalk biri geldi.
E: Seviglim.. iki dakikacık dah-
F: Emir.. biri var kapıda. Ben mi açayım bu halimle.
E: Ne .. biri mi var?! Dur aşkım.. sen dur ben bakarım.
Genç adam duvarlara çarpa çarpa kağıya doğru yürüdü.
Kapıyı açmadan gözlerini ovuşturdu.
Kapıyı açmasıyla 2 polisi görmesi bir oldu.
Gözlerini tekrar ovuşturdu.
O sırada yanına Feriha geldi.
F: Emir kim gel-
P: Emir Sarrafoğlu?
E: Buyrun memur bey benim. Bir sorun mu var?
P: Bizimle merkeze kadar gelmeniz gerekiyor.
E: Sorun ne, yani konu?
P: Cinayet.
EF: Cinayet mi?!
http://www.facebook.com/afk.hikayeleri
Mutluluğu tutmuşum ellerinde.. onu çok seviyorum İzmir sende söyle! Söyle herkese.
