Sabah olduğunda genç kadın artık bu hastaneden çıkacak olmanın verdiği mutluluk ile açtı gözlerini.

Etrafına bakındığında ne Emir vardı ne Tuana ne de Koray.

Feriha doğrulmaya çalışırken kapıdan Emir girdi.





E: Feriha?

F: Nerdesin ya!?

E: Aşkım.. doktorunla konuşuyordum.

F: Diğerleri nerde peki?!

E: Evlerine gönderdim Feriha. Burada daha fazla kalmasınlar diye, zaten birazdan bizde çıkacağız.

F: Oh nihayet.

E: Bence hiiç mızmızlanma karıcım.. artık çoğu zamanımız hastanede geçecek.

F: Nedenmiş o?!

E: İğice bebekleştin Feriha.

F: Hiçte bile. Hem, istemiyorsan gidebilirsin. Kapı orada.

E: Hayır, gitmicem.

F: Hı-hıığ.

E: Feriha! Bak sinirleniyorum. Hadi hazırlanalımda çıkalım. İşlemleri hallettim ben. Bugün biraz yorulacağız hem.

F: Neden, ne yapacağız ki?

E: E- sevgilim ev bakacağız ya.

F: O zaman hemen hazırlanmak lazım. E hadi Emir yardım et de giyeyeim şunu.

E: Tamam tamam.. başımız belası.

F: Bela?

E: Tatlı bela.

F: Şebek!





Güle oynaya çıktılar hastane kapısından.

Tüm acıları unutmasalarda untumuş gibi yaptılar.

Eve geldiklerinde her zaman ki gibi Kiraz teyze onları karşıladı.

Yaşlı kadın sıkıca sarıldı Feriha'ya.

Feriha'da aynı içtenlikle sarıldı, ona pozitif enerji veren kadına.

Emir onların bu haline gülmekle yetindi.

Daha sonra;





E: E hadi ama.. merak etme Kiraz Teyze kaçırmayacağım onu. Göreceksin yani.

K: Sus sen bakiyim.

F: Evet karışma sen!

E: İyi be.

K: Sen sakın bu haylaza bakma kızım. O.. biraz.. şey, dengesiz.

F: Aynen öyle valla Kiraz Teyze. Beni bir sen anlarsın.

K: Dedikodusunu yaparız. İçeri geçin hadi. Aysun Hanım ile Ünal Bey'de çok merakta kalmışlardı zaten.





Genç çift içeri adımalrını atar atmaz

Aysun Hanım koşturarak geldi Feriha'nın yanına.





A: Feriha'cım.. iyi misin canım?

F: İyiyim Aysun Anne önemli bir şeyim yok.

Ü: O kız, benim acağip damarıma basıyor Emir!

E: Benimde baba daa.. şimdi açayalım o konuları.

A: Evet Ünal. Sırası değil.

E: İçeri geçelim, konuşmak istediğim bazı şeyler var.





____





Ü: Yani ayrı eve çıkmak istiyorsunuz.

F: Hayır Ünal Baba istiyor.

A: Ama oğlu-

E: Anne. Ben karım be cocuğum ile baş başa olmak istiyorum. Biraz düşün.

Ü: Çocuk haklı Aysun. Biz onların yerindeyken yanımıza biri var mıydı?

A: Yoktu ama-

Ü: Aması falan yok. Hem böylesi en iyi. Yakınlarda alırlar evi. Sık sık gidersin torununun yanına.

E: Evet anne. Buralardan bakarız. Lütfen yapma böyle.

A: İyi peki. Ama- sen hiç iyi bakamazsın ki torunumla gelinime.

F: Bundan bende şüpheliyim ama-

E: Feriha! Bakarım anne. Hiç merak etme.

Ü: Ya da Kiraz Hanım'ı da sizle gönderelim.

F: Çok iyi olur aslında. Ben kendisini çok sevdim bu üç ay içerisinde çok yakın oldum ona.

A: Kıskanıyorum ama.

F: Aysun Anneee | dediği gibi Aysun hanımın yanına oturdu ve koluna girdi genç kadın.





Aysun Hanım kolunun altına aldı Feriha'yı.

Kulağına bir şeyler fısıldadı.





Söylediği şey her neyse ikisinide gülme krizine tutmuştu.

E: Neye gülüyorsunuz?

F: Sanane. Aysun Annemle benim aramda.

A: Öyle Emirciiğim.

E: Anne? Sakın düşündüğüm şey olmasın.

Ü: Hadi canım! Aysuuunn..

E: Anne ya!

F: Emirciğim sen nasıl bir çocukmuşsun öyleee.. bebeğimiz senin gibi olursa-

A: Yandınız.

E: Annem ayıp ama ya. Altıma yaptığımı söylüyorsun kıza. Hem ne var 10 yaşıma kadar altıma yapıyorsam.

Ü: Ayrıca emir'in önüne geleni kucağına alma hobisi vardı. Ondan öyle işiyordu.

F: Ne?! Ahaha.

E: Baba!

Ü: A- ağzımdan kaçtı.

Oldukça mutlu geçen bir sabahtı.

Kahvaltıda da bu mutluluk sürmüştü.

Gülüşmeleri kahkahalar, eski anılar.

Herşey çok güzel ve bambaşkaydı.

Kahvaltı yapıldıktan sonra,

Ünal Bey çalışam odasına.

Aysun Hanım butiğe.

Emir ve Feriha ise odalarına çekilmişti.

E: Feriha onu giymeyeceksin!

F: Giyeceğim!

E: Giymeceksin!

F: Emiiiir! Bak zaten hamileyim, göbeğim aldı başını giiyor, birde sen sınırk oyuyorsun. Ayıp ya!

E: Feriha ama görmüyor musun çok kısa o. Hem hava!

F: Ağlarım.

E: Ağlama ya. Of iyi tamam giy.

F: Aşkımmmm.. gel bir öpeyim seni.

E: Ne?

F: Öpeyim dedim. İyi be öpmüyorum.

E: Yo- yok aşkım öp, öpdee durduk yere-

F: Öpmüyorum.

E: Sen gel bakiyim buraya.

Genç adam duvara sıkıştırdı Feriha'yı.

Feriha duvar ve Emir arasında oldukça heycanlanmıştı.

E: Nerede kalmıştık?

F: İşte burda-

Genç kadın kocasının nefes almasına izin vermeden öpmeye başlamıştı.

Dudaklarına aralamasıyla öpüşme şiddetini oldukça arttırmıştı.

Feriha bir yandan öpüşüyor diğer yandan Emir'in boynunu tutarak yatağa sürüklüyordu.

Yatağa yaklatıklarında kontrolü ele alan emir Feriha'yı yatağa çevirip belinden tutarak yatağa yatırdı.

Bu sırada hala öpüşüyorlardı, yavaş yavaş üstlerini çıkarmışlardıki genç kadın durdu.

F: Teşekkür ederim kocacaığım üstümdekileri çıkarmama yardım ettiğin için.

Değip şirin ifadesini takınarak seçtiği kıyafeti alıp giydi.

E: Bu yaptığına düpe düz oyun bozanlık denir Feriha Sarrafoğlu.

F: Şafak daha bitmedi Emir Sarrafoğlu.

E: Ama- iyi .. sanırım ben bununla biraz idare edebilirim.

F: Orası senin sorunun kocacığım.

Saçlarını şekillendirdikten sonra aynaya geçip yüzüne pudra sürmeye başladı Genç Kadın.

Bu sırada Emir de üzerine beyaz lakosunu altına lacivert jeanini giydi.

Kısa sürede evden çıkan gençler emlakçıları dolaşmya başladılar.

Çok sayıda eve girip çıktılar ama hiç biri içlerine sinmemişti.

Oldukça yorulan çift son bir eve daha gitmede karrar kıldılar.

Nusret Bey sanki en beğenicekleri evi en sona koymuştu.

Son girdikleri evi çok beğendi genç çift.

Hemen gerken yerleri imzayı atıp, artık bu evin onlara ait olmasını istediler.

Genç adam, gerkenleri halletti, şu dakkikadan sonra bu ev, onların eviydi.

E: Beğendin değil mi?

F: Tabiki beğendim. Diğerleri hep villa tarzıydı. O kadar abartıya ne gerek var ki?

E: Koruma açısından.

F: Merak etme aşkım. Buradada güvenlik var. Hem kutu gibi evimiz oldu. Tam çekirdek ailelik.

E: Sen.. ben.. kızımı (genç kadının karnınıu okşarken) ve dee oğlumuz.

Genç kadın gülümseyerek karşılık verdi sevdiği adama.

F: Aşkım.

E: Efendim.

F: Tuana'ları da çağıralım, boya falan almak gerek. Bugün başlarız değil mi?

E: Ama yoruldun bitanem.

F: Hayır ya, ben dinlene dinlene yaparım lüteeen.

E: Tamam tamamm..

1 SAAT SONRA PİZZACI~



K: Şaka maka aldınız yani evi.

E: Evet abicim. Hem ne var ki.

K: Bir şey demedim tamam. Sadece şaşırdım.

F: Görsen Tuana kutu gibi ev. Çok şeker.

T: Sen beğendiysen sorun yokki hayatım.

E: Pizzaları yedikten sonra boyaları alıp işe koyuluyoruz abi.

K: Banane be. Ben mi dedim ev al diye. Tamam aldın ben mi dedim ben boyayacağım diye.

E: Oyun bozanlık yapma be abi.

K: Öf tamam.

T: Bizde yaparız değil mi?

F: Ben yapacağım kendi ellerimle döşemek istiyorum evimi.

K: Ferihacım döşersinde boyamana gerek yok. Hem erkek işi bunlar.

E: Bende öyle diyorum ama dinleyen kim?

2 SAAT SONRA EV'DE~

E: Beliim belim.

K: Aynen. Kaç kilo bu boyalar Allah aşkına?!

F: Bilemicem.

T: Bende.

E: Ferihacım, aşkım, balım, elindeki elmayı bırakta kolumdan tut. Kalkamıyorum.

F: Aşkım ekşi ekşi çok güzel gidiyor ama. Şimdi nasıl bırakayım ben bu elmayı?

K: Tuana. Hayatım bari sen yardım et.

T: Koray görmüyor musun elimde muz var!? Aa.. ayıp.

E: Koray.

K: Ne var be ne var?! Senin yüzünden zaten.

E: Oğlum biz yaşlanınca bunlar bize bakmayacaklar. Çocuklarımızı böyle yetiştirmeyelim.

K: Aynen öyle kardeşim. Ben çocuğumdan medet umuyorum.

F: Tamam aşkım tamam bak bitti. Gel.. ver elini. Hoop.. bu kadaar.

E: Ah! Koltuk da yok ya.

T: Boomboş emir koltukm mu beklerdin?

K: Aşkım bir Feriha kadar olmadın.

T: Öf tamam gel.

___

Genç adam elindeki fırçayı Feriha'nın yüzüne değdirdi.

F: Emir n'aptın ya?!

E: E- ama aşkım fazlasıyla beyazdın, azıcık sarı boyadan ne olur ki?

F: Ama sen böyle şirince bana ''Ne olur ki?'' dersen ben dayanamam ki.

Ferihada elindeki beyaz boyadan Emir'in saçına sürdü.

E: Feriha!

F: Efendim.

E: Ya- ben öpeceksin sanmıştım.

F: Kısasa kısas bebeğim.

E: Misilleme yani?

F: Aynen öyle.

E: Sen bura gel bi-

K: Abi burası.

F: Koraaay!

K: Efendim.

F: Kurtar beni.

K: Ne oluyor lan!? Ne kurtarması?

F: Beni yiyecek!

K: Emir? Emir mi?

F: Öf Koray. Tuana bu hödük.

K: Hödük mü? Emir bana hödük dedi karın!

E: Haklı abi.

K: Aşkım kankan bana hödük dedi.

T: Haklı aşkım.

K: Yazıyorum bunları.

AKŞAM KORAYARDA~

F: Of çok yoruldum.

T: Bende. Gel Feri biz koltukarı kapalım.

Feriha ve Tuana koltuklara kuruldular.

Daha sonra birbirlerine kaç göz işareti yaptılar.

Feriha kısık sesle Tuana ya '' Oyun başlıyor " değip göz kırptı.



T: Koray çileeeek! F: Emir muuuuzzzz! T: Koray sufleeeee! F: Emir waffleeeee! T: Koray'ım aşkım canımmmm! F: Emir'im ömrüm nefesim kalbim hayatım sevgilim cocugumun babasııııı!

T: E- of Feriha kazandın.

F: Nihaha kötüyüm!

K: Emir? E: Emir deme.. bittik de!F: Bittik? Hem nerede benim waffle'm!?

T: Benimde sufle'm?!

EK: Geliyor.





BİŞEY SÖYLİCEM!

Bu kızlar güzelim filinta gibi çocukları çektirecek kızlar. Valla benden söylemesi.

Eren'iniz.







1 AY SONRA~



Bugün Feriha ve Emir hastaneye gideceklerdi.

Aynı zamandada cinsiyet belli olacaktı.

Genç kadının göbeği yavaş yavaş büyüyordu.

Emir evlerinde sırf bir duvarı Feriha'nın karnını ölçmek için kullanmıştı.

Her 15 günde bir göbeğinin büyüdüğü yere kadar çizik atıyordu.

Böylece Feriha karnının ne kadar büyüdüğünü doğumdan sonra görecekti.



Çift yavaş yavaş kahvaltılarını ettiler.

Oldukça mutluydular negatif bütün şeyler dışarıya atmışlardı.

Kısa sürede hazırlanıp evden çıktılar.

Arabalarına bindiklerinde;



F: Herşeyin sonu, yada başlangıcı.

E: Bu kadar kesin düşünme.



Dedi genç adam ve Feriha'nın elini kavrayıp öptü.

Hastaneye vardıklarında sanki zaman onlara inat ağır işliyordu.

Ya da içerideki kişi onlara inat çıkmıyordu.

Yarım saat bekledikten sonra içerideki çift çıktılar.

Onlardan sonra Feriha ve Emir girdi.



G: Hoş geldin Feriha'cım nasılsın?

F: İyiyim Günay Hanım siz?

G: Aynı işte şekerim. Hadi geç sen bakalım miniğimizin son durumu neymiş.

E: Cinsiyet?

G: Aa- evet onada bakacağız. Artık belli olmuştur.

E: Oh.



Feriha ultrasona gidip hazırlandı.

Günay Hanımda gerekenleri yapıp kontrol etmeye başladı.



G: Eveet.. bakalım miniğimiz neredeymiş.

E: Açık olun Günay Hanım.

G: Bu şekilde anlayamam. Testlerin sonucuna göre kesin konuşabilirim.

F: Tesler nerede?

G: Birazdan gelecek.



Bir on onbeş dakika bekledikten sonra Günay Hanımın asistanı odaya girdi.

Elindeki mavi dosyayı Günay Hanıma uzattı.



G: Teslerin sonucu elimde, bakalım hamileliğimiz normale dönmüş mü?
http://www.facebook.com/afk.hikayeleri