Yavas yavas herkes kalkmaya basladiktan sonra, bizde Steven ile tepsilerimizi verip, benim sinifima dogru yuruduk. Jess ortalikta yoktu, normalde surekli Steven iel olan Tyler’da yoktu.

Berrak: ne yapacagiz biz bu isi? Diye sordum gozlerimi yere cevirip, ic gecirerek..
Steven: rahat birak biraz, toparlansin Jess.
Berrak: hic yardim edememek cok koyuyor ya.
Steven: bilirim.. dedi ic cekerek, normalde gulen gozlerinin icini pismanlik kaplamisti sanki. Aramizdaki sessizligi bozarak;
Steven:neyse hadi git sen sinifa, bende bizim binaya geciyim, okul cikisi gorusuruz, arabama gelirsin direk.
Berrak: tamam, gorusuruz

Jess’in nerede, ne halde oldugunu bilmemenin verdigi yorgunlukla sinifa dogru yurudum. Gozume, en arka sirada oturan Jessica carpti, basini duvara aslamis, onundeki kagida bir seyler ciziyordu. Yavasca yanina dogru yuruyup, yanindaki sandalyeye oturdum. Elimi, omzuna koydugumda, gozlerini kagittan alip, bana dogru cevirdi.

Jessica: Yalniz kalabilir miyim? Lutfen.
Berrak: emin misin?
Jessica: evet.
Berrak: peki. Cikista gel ama dolabimin oraya, konusalim.
Jessica: tamam bakariz.

Ben tam yerime gecmek icin kalkmistim ki, hocada gelmisti. Son 3 ders, yanimda jess bana surekli bir seyler vizildaniyor olmadan gecmek bilmemisti resmen.. Son zilin calmasiyla, benim kitaplarimi kapayip, dolabima dogru kosmam bir oldu. Jess’te arkamdan siniftan cikmisti, ince sesiyle;

Jess: bri?
Berrak: efendim?
Jess: bugun ben tek basima gidecegim eve, sen steven ile gidersin.
Berrak: yani seni takmayan bir cocuk icin bunlari yaptigina –
Jess: bunu bana sen mi soyluyorsun ?!

dedi sesini yukselterek.

Berrak: niye bagiriyorsun ya ?!

dedim sesimdeki yukselmeye engel olamayarak.

Jess: Steven seni cok mu sevicek sandin ?! seni mi sevicek ?! kendine yeni bir eglence buldu iste, sikilmasida yakindir!
Berrak: yazik sana. Kendi mutsuzlugunu baskalarina da bulastirmaya calisiyorsun ! Ne halin varsa gor be, ruh hastasi !
Jess: kimsin kizim sen ?! ne saniyorsun kendini ?! dedi ellerini vucuduma bastirip, beni iterek.
Berrak: kimim tabii ben ! yazik sana Jessica. Gercekten. Aciyorum.

Dedim bir yandan bagirip, bir yandan okulun cikisina dogru yururken.. Butun gozleri uzerimde hissedebiliyordum.. Okuldan cikip, eve giden yola dogru yurumeye basladim. Ne steven umrumdaydi, nede baska bir sey.. Ayagimdaki topuklu cizmelerle, elimdeki kitaplarla eve dogru yurumeye calisiyordum. Yagmur da ciselemeye baslamisti. Her seyin ust uste gelmesi buna deniyordu heralde.. En yakin arkadasimi kaybetmistim. Her zaman yanimda olan, bazen beni delirten, ama onsuz yapamayacagim en yakin arkadasimi..

Koseden donup, yokusu cikmaya basladim. Bir yandan da elimi burnuma ve golerime bastiriyordum. Makyajim akmis haldeydi zaten. Sakin durmaya calisiyordum, onun icin aglama degmez diyordum ama tutamiyordum kendimi. Yokusta yurumeye calisirken, islanmis toprak ve akan yagmur yuzunden kaldirima gelmis topraklar ve taslar geliyordu ayagima. Ve bir sonraki adimimi atisimla, cizmemin topugunun kirilisi bir oldu. En sonunda pes edip, islak kaldirima biraktim kendimi. Daha fala yurumek istemiyordum, daha fazla hic bir sey yapmak istemiyordum. Tek istedigim sey, eve gidip, bugunun bitmesiydi.. Eve gitmek icin kalkip yurumem gerekiyordu, yada annemi aramam, beni al demem, ama olanlari annee anlatmaya calismaktansa, buradan Avustralya’ya yururdum daha iyi. Ellerimi yuzume bastirip, akan makyajimla karismis yagmur damlalari ve gozyaslarimi sildim, o sirada da Steven’in sesini duydum. Basimi cevirdigimde, yokusun ortasina birakmis oldugu arabasinin kapisinin onunde duruyordu.

Steven: brianna? Dedi her zamanki rahatlatici, kalin sesiyle.

Bu halimde beni gormesi gerekmiyordu. Hayati mahvolmus, bu kadar daginik bir haldeyken..

Berrak: sonra konusalim steven.

Yanima gelip, ellerimden tutup, kalkmama yardimci oldu, tek ayagim parmak uclarinda duruyordu topugum yuzunden.

Steven: iyi misin?
Berrak: rezilim..
Steven: Rezil falan degilsin sen, ne rezillikler gordum ben, ve sen birak rezil olmayi yakin bile degilsin. He eger gercekten rezilim diyorsan, gel beraber rezil olalim.

Diyip, elleri ile yuzumu kavradi. Mavi gozlerinin uzerindeki kirpikler yagmur yuzunden islanmisti. Okyanus mavisi gozleri, bugun ayri bir guzeldi sanki.. Kendimi tutamayip;

Berrak: gozlerin cok guzel..

Kurdugum cumlenin yersizligi karsisinda gulup;

Steven: senin kadar degil dedi

Ve islak dudaklarini, dudaklarima bastirdi. Ilk basta ne yapacagima karar veremeyen ben, kollarimi boynuna doladim.. Saka gibiydi, ayni filmlerdeki gibi, yagmurun altinda opusuyorduk.. Cocuklugumdan beri hep istedigim, yagmurun altina “opusme” olayi sonunda gerceklesiyordu. Steven az sonra kollarini belime dolayip, gercekten ayaklarimi yerden kesti. Beni kucagina alip, dondurdu ve bir kez daha dudaklarini dudaklarima bastirdi.

Steven: benimsin sen, benim, benim.

Diyordu yanaklarima, dudaklarima bastirirken dudaklarini.

Berrak: senininim, sadece..

Steven bir kez daha dudaklarini dudaklarima bastirip, beni yere birakti, daha sonra topugumun kirik oldugunu gordugunde gulup, tekrar kucagina kaldirdi beni, tek ile belimin altinda, digeri bacaklarimin altindaydi, bende kollarimi boynuna doladim

Steven: sen her gun boyle ayakkabinin topugunu kiriyorsan isimiz var seninle aptal sarisin

Dedi guluslerinin arasindan. Yolun ortasina biraktigi arabanin kapisini acip, beni yan koltuga birakip, kendi koltuguna gecti.

Berrak: hasta olucaksin benim yuzumden, sirilsiklam oldun.
Steven: bana bir sey olmaz, ama sen kotu olucaksin.
Berrak: yok merak etme.
Steven: birlikte bir seyler yapalim derdim ama ustun basina islak, bir dus al, uerini degistir.
Berrak:baska bir gun yapsak?
Steven: bir planin mi vardi?
Berrak hayir, cok yorgunum sadece.

Bizim evin onune gelmistik bile. Kemerimi cozup, Steven’in gozlerine baktim son bir kez daha, ve daha sadece bes dakika once, steven’in islattigi dudaklarimi, yanagina bastirdim.

Steven: yarin sabah gorusuruz.
Berrak: gorusuruz.
Steven: hi bri?
Berrak: efendim?
Steven: cok guzelsin.

Dedi gozlerimin icine bakarak bir kez daha. Gulumseyip, islak ellerimi, yanaginin uzerine bastirdim. Oda basini egip, gozlerini kapadi.

Berrak: gorusuruz dedim isteksizce, son bir kez daha.
Steven: gorusuruz

Dedi oda gulumseyerek.
http://www.facebook.com/pages/Adini-Feriha-Koydum-Senaryolari/138839159530641 ALINTI.