Feriha-

Istanbul’a dondugumuzde, once eve ugrayip uzerimi degistirdim, yazlitaki kiyafetlerimin hepsi yazlik kiyafetiydi.. Uzun, sifon elbiseler, kisa sort, askili bluzler. Daha nisan ayindaydik, hava o kadar isinmamisti. Uzerimi giyindikten sonra hizlica kendime bir daha baktim aynada, Emir zaten simdi kesin arabada beni beklerken kopurmustu. Kosarak merdivenlerden inip, salonun kapisindan anneme ben cikiyorum diyip arabaya dogru kosusturdum. Hemen kapiyi acip, oturdugumda, Emir once bana, daha sonra saatine bakip;

Emir: tam 48 dakika.
Feriha: hangi ayakkabilari giysem karar veremedim.
Emir: kizim siz hasta edersiniz adami ya, bir insan 15 dakika diye cikip, 48 dakika ne yapabilir acaba.
Feriha: uf emir ya.
Emir: gerci bu yeni bir sey degilki, sen hep boylesin.
Feriha: bu guzellik bes dakika da olmuyor Emir cigim.
Emir: guzel oldugunuda biliyor bak..
Feriha: e yani simdi cok cirkin bir sey olsam, koskoca Emir Sarrafoglu ile cikamam degil mi?

Emir direksiyonda olan elinin birini alip, benim bacagimin uzerine koydum elimin uzerine koydu.

Emir: Ben, sen olmadan ne Emir’im, ne Emir Sarrafoglu. Sensiz ne gorunusumun, ne vucudumun, ne de kisiligimin bir onemi var sen farkinda misin? Seninle varim ben, seninle yasiyorum, seninle nefes aliyorum. Gerekirse Emir Sarrafoglu olmam, bana Feriha’nin sevgilisi olmak, onun bu harika ellerini tutmak, onu opebilmek yeter..

Soyledikleri karsisinda hic ir sey soyliyememistim.. Hangi kelimeleri kullansam yetersiz kalicakti bunun karsisinda.

Okula gelmistik, Emir arabadan iner inmez, bende inip, ona dogru yurudum, Emir tam elimi kavrayacakti ki, dudaklarimi dudaklarima bastirdim.. Uzun zamandan beri hic kimse bana kendimi bu kadar degerli hissettirmemisti.. Emir nasil biriydi ya, “mukemmel erkek” diye buna deniyordu heralde.. Biz tam birbirimizi opmek uzereydik ki, hem Emir’in hemde benim telefonum ayni anda caldi;

Feriha: efendim?
Hande: Feriha su Koray’a bir sey soyle, konusacagiz diye tutturdu birakmiyor.
Emir: efendim?
Koray: abi su Hande’ye bir sey soyle, konusalim diye yapmadigim seyi birakmadim konusmuyor.
Emir: neredesiniz siz?
Koray: Hande’lerde.
Emir: bekle geliyoruz.
Feriha: Hande ben seni birazdan ariyorum canim.
Emir: iktisata biraz gec kalmak zorundayiz
Feriha: ne oldu?
Emir: Koray Hande’yle konusmaya calisiyormus, Hande’de konusmuyormus tabii ki her zaanki cadiligini yaparak.
Feriha: nereye gidiyoruz?
Emir: hande’lere.
Feriha: neden ki?
Emir: konusmalari gerek cunku.
Feriha: biz ne yapabiliriz?
Emir: onlar konusana kadar, ikiside o evden cikmiyorlar.
Feriha: kapiyi mi kilitleyeceksin?
Emir: hayir, evde bekleyecegim. Koray zaten cikmaya calismaz, konusmak isteyen o, eger Hande’de cikmaya calisirsa, iki cumlem olacak ona soylemek icin, sen gittigimizde biraz Koray’la konusur musun bende Hande ile yanliz kalip konusiyim.
Feriha: tabii olur.

Hande’lere geldigimizde, Emir’de bende kosarak arabadan inip, iceri dogru yuruduk. Kapiyi Hande’lerde calisanlardan biri acti;

Esma: Hosgeldiniz Emir Bey.
Emir: Hande nerede?
Esma: bahcede.
Emir: Koray?
Esma: hande Hanim’in odasinda.
Emir: tamam, canim o zaman ben bahceye cikiyim su inatci sari keciyle konusmaya, sende Koray’a bak bir.
Feriha: tamam hayatim.

Emir-

Feriha merdivenlerden yukari cikarken, bende arkasindan bahceye dogru yurudum. Hane bahcedeki sezlonglardan birinde oturmus, kahve iciyordu, bir yandan da gozlerinden yaslar damliyordu.. Zaten gozleri kipkirmizi olmus, burnu kizarmis, yuzu sismis haldeydi aglamaktan.. Hande’miydi bu ya, benim tanidigm Hande’miydi?

Benim geldigimi farkedince, elindeki kahve’yi sehpanin uzerine birakip, bana dogru dondu;

Hande: aa, hosgeldin?
Emir: naber diyecegim ama ne bu hal Hande ya..
Hande: Emir, Emir ben-

Hande cumlesini bitiremeden tekrar aglamaya baslamisti, iki yasindan beri tanidigim, hayatimda eger verdigim uc kadindan biri olan en yakin arkadasimi bu halde gormek mi, hic bir sey yapamamak mi daha cok koyuyordu anlamiyordum.. Hande’yi kollarindan kavrayip, kendime cektim. Oda bana sarilip, basini omzuma koyup, gozyaslariyla gomlegimi islatmaya basladi. Ben ise sadece sari saclarinin degdigi sirtini elimle oksuyor, gecicek diyordum.. Ne diyebilirdim ki, ne yapabilirdim..

Bir sure sonra Hande omzundan cekilince, konusmaya baslaminin vaktinin geldigini dusundum.

Emir: Hande.. bak Kor-
Hande: Emir lutfen-
Emir: uf yeter Hande ya. Harbiden yeter ! bu ne ya?! Konusmadan dinlemeden ayrilip, ikinizde ayri iskence cekiyorsunuz !
Hande: olmuyor-
Emir: hadi ya ! bu sizin sekizince seneniz degil mi kizim ?! sekiz sene nasil olmadi ?! olmuyormus, baska bir bahane bul kendine Hande ! ayrilicaksan da baska bir bahane ile ayril ! ya insan konusmadan, dinlemeden, etmeden evlenecegi sevgilisinden ayrilir mi?! Hande sen kimsin ? Koray’in sevgilisi Hande degil misin?! Koray’in “en yakin arkadasi” Hande degil misin sen Hande?! Sevgilisi olarak degil, en yakin arkadasi olarak yaninda olmak zorundasin simdi o cocugun ! Eger bir erkek, bir kadin ugruna agliyorsa, hele ki bu Koray’sa, bu adam seviyor demektir Hande..

Hande hic bir sey soylemeden yerinden kalkip, salona dogru yurumeye basladi. Klasik Hande iste, dinlemez, cevap vermez, kafasinin dikine gider.. Ben arkasindan Hande diye seslenerek giderken, merdivenlerden Koray iniyordu. Onunda arkasinda Feriha vardi. Hande, Koray merdivenlerden iner inmez Koray’a dogru gidip, kulagina bir sey fisildadi. Ne Feriha, ne ben anlamistik ne dedigini, ama artik ne dediyse, Koray’in yuzune simdiye kadar gordugum en buyuk gulumsemeyi yerlestirmisti. Daha sonra Hande kollarini Koray’in beline dolayip, basini gogsune koydu, Koray ise tek eli ile Hande’nin basini kavramis, diger elini ise beline yerlestirmisti. Feriha merdivenlerden inip, benim elimi sikica kavrayip, basini omzuma koydu. Bende dudaklarimi cevirip, basina bastirdim. Hande ise coktan kendini Koray’in kucagina birakmisti, Koray ise onu kavramis, opuyordu. Biz de yavas yavas cimaya baslarken, Koray kendini cekip;

Koray: kardesim? Tesekkur ederim.

Feriha-

Sadece gulumseyip, Hande’lerden cikip, bu birbirine deli gibi asik olan ciftin barismasinin verdigi sevincle okula gittik, dersin baslamasina sadece 2 dakika falan vardi, Emir arabayi parkeder parketmez, derse dogru yuruyebilecegim en hizli sekilde yurumeye basladik, hatta yurumuyor kosuyorduk adeta. Sinifa geldigimizde, profosorden once geldigimizi anlamizla birlikte, ikimizden gulumsemesi bir oldu. Sinirin arka siralarindan birine gecip;

Emir: tebrik ederim seni, ayagindakilerle iyi kostun yani.
Feriha: yakinda iktisattan kalacagiz , adam zaten takik bize.
Emir: sorma ya

Tam o sirada;

Haluk: gunaydin cocuklar

Diyip, dunyanin en sinir bozucu dersine baslamisti.

Dersten cikarken, kapinin hemen onunde elele olan Koray ve Hande’yi gorduk, ikiside deli gibi gulumsuyorlardi.

Feriha: aa merhaba?
Emir: siz niye buradasiniz ki?
Koray: Hande ile yemege gidicektik, sizde gelin istedik.
Feriha: dugu-
Hande: Hadi Feriha ya, hep birlikte dordumuz

Dedi sacini duzeltirken. Hemen Emir’in elini birakip, Hande’nin elini kavrayip, tektasini incelemeye basladim.

Feriha: takmissin.
Hande: ben basim bagli bir kizim ahaha

Ikimizde gulerek kol kola yurumeye basladik, Koray ve Emir’de arkamizdan geliyorlardi. Emir arabasiin oraya geldigimizde cebinden anahtari ciakrtip bana dogru atti;

Emir: canim siz birlikte gidin, benim de Koray’la bir sey konusmam lazim.
Feriha: iyi peki siz bilirsiniz.

Ne konusucakti ki bunlar ya? Bizden gizli ne konusuyorlardi? Simdi bos yere kuruntu yapmaya gerek yoktu belki, Antalya meselesindeki tripleri tekrar cekicek halde degildim. Emir’de bir kere daha ona guvenmememi kaldiricak halde degildi. Koray’larin arabasini akip ederek, gittigimizde, parkedip onlarin arabasinin oraya dogru yuruduk, arabadan inerken ikisininde yuzunde bir gulumseme vardi. Emir’in elini tutup, iceri dogru yururken;

Feriha: bilmem gereken bir sey mi var?
Emir: eve gidince anlatirim, Hande’nin bilmemesi gerek bir sey.
Hande: yaa bana da soyleyin.
Emir: sabret biraz
Hande: ya Koray.
Koray: “ya Koray”. Olmaz hande hanim, sabredince gorursun, merak etme kotu bir sey degil.
Hande: uf cok kotusun, hic sevmiyorum seni.
Koray: bak seeen.

Koray hande’nin elini birakip, arkadan beline dolayip kucagina aldi, hepimiz guluserek iceri girdik, ve uzun zamandan sonra, hep birlikte, ciftler olarak guzel bir ogle yemegi icin yerlerimize gectik.
http://www.facebook.com/pages/Adini-Feriha-Koydum-Senaryolari/138839159530641 ALINTI.