E: Aşkım?

F: Efendim kocacımmm!

E: Buda çok hoşuma gitmişti. Takarsın değil mi?



Emir cebinden kral ve kraliçe taclı yüzük çıkardı.



F: Takmaz olur muyum!? Çok tatlı .. inanmıyorum sana!

E: Hak ettiğini söylemiştim.



Genç kadın sarıldı sevdiği adam.

Kulağına;



F: Ben seni hak edecek ne yaptım!?

E: Asıl ben seni hak edecek ne yaptım!?



+Aşık olmak istemez misin? -Acı dolu, anlamsız ve abartılı!







BÖLÜM 22-



İlk danslarını !Bana Öyle Bakma' şarkısı ile.

Birbirlerinin gözlerina bakarak.

Hatta bazı nakaratları birbirlerinin kulağına söyleyerek dans ettiler.

Herkesi gözleri onların üzerindeydi.

Bahçenin ortasında onlardan başka kimse yoktu.







Dinleyin ~ http://fizy.com/#s/3dajqu





F:

Bana öyle bakma

Anlayacaklar

Ikimize karşı bu dünya

Bizi anlamıyıcaklar



Bana öyle yaklaşma

Bana öyle dokunma

Ikimize karşı bu dünya

Bizi anlamıyıcaklar



E:

Bu hayatta bizi böyle

Yakamızdan tutacaksa

Hani böyle yaşa derken

Kalbimize sormuşmu?



E/F:

Bu hayatta bizi böyle

Yakamızdan tutacaksa

Hani böyle yaşa derken

Kalbimize sormuşmu?



E:

Benle böyle konuşma

Kapıları kapatma

Ikimize karşı bu dünya

Bizi anlamıyıcaklar.



F:

Beni aşkla ağlatma

Gerçeklere kapatma

Böyle kırıp kapatma

Beni dahada ağlatma



E:

Bu hayatta bizi böyle

Yakamızdan tutacaksa

Hani böyle yaşa derken

Kalbimize sormuşmu



E/F:

Bu hayatta bizi böyle

Yakamızdan tutacaksa

Hani böyle yaşa derken

Kalbimize sormuşmu ?





3 AY SONRA~





Evleneli 3 ay olmuştu.

Ama hala ilk günkü gibi tazeydi.

Hatta bu sabah doktor randevuları vardı.

Bebeğin cinsiyetini öğrenmeye gideceklerdi.

Bu yüzden heycanlıydı çiftimiz



F: Emir .. çok heycanlıyım ben.

E: Nefesim, heyecan yok! Bak bebeğimize zararlı herşeyin fazlası.

F: Sence kı zmı erkek mi?

E: Kız!

F: Erkek! Hıh..

E: Aşkım ama kızma.. fikrimi sordun söyledim bende. Bence kız.

F: Ben sana kızarmıyım hiç?

E: Kızmaz mısın?

F: Kızmam | dedi genç kadın ve minik öpücük bıraktı Emir'in dudaklarına.

E: Kiraz?

F: Hayır vişne!

E: Olsun yerim.. kii.

F: Bence artık biz gidelim.. yoksa ben küt fiye bayılacağım.

E: Tamam tamam.



Emir ve Feriha odadan çıktılar.

Merdivenleri birer ikişer indiler.

Oturma odasından Aysun ve Ünal'a haber verip evden çıktılar.

Kısa sürede hastaneye gelmişlerdi bile.

Günay Doktor ise zaten onları bekliyordu.

Bu nedenden dolayı hemen içeri girdiler.



G: Ah hoşgeldiniz.

F: Merhaba.

E: Merhaba Günay Hanım.

G: Evet .. nasılsınız bakalım?

F: Heycanlı-

E: Biraz.

G: Heycan yok şimri öğreneceğiz. Sen geç Feriha'cım ben geliyorum şimdi.

F: Peki.



Genç kadın hızla gitti ultrason cihazının yanına.

Hemen sedyede yerini adlı ve gerekenleri yaptı.

Bir müddet sonrada Günay hanım gelmişti zaten.

Genç adam Feriha'nın elini bir an olsun bırakmıyordu.

İkiside mutluydu..

Günay Hanım elindeki çeli bir miktar Feriha'nın karnına boşalttı.

Daha sonra eline makineyi alıp genç kadının karnında gezindirmeye başladı.

Daha sonra birden durdu.

Tekrar cihazı aynı yere götürdü.



E: Bir sorun mu var?

G: Bunu anlamam gerek. Bir saniye.



Günay Doktor bir kaç düğmelere bastı.

Emir ve Feriha ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı.



G: Hiç istemediğim bir durum bu..

F: Anlamıyorum.

E: Ne demek bu?!

G: Olmaması gereken bir şey var bu hamilelikte.. bebek olmaması gereken yerde büyüyor.

F: Ya-yani? | genç kadın gücsüz konuşmaya başlamıştı.

G: Bebek.. rahim bölgesinde büyüyor.

E: Ne olacak peki.. çıkarın oradan!

G: Bizim elimizde olan bir şey değil Emir'cim.

F: Ne-ne olacak şimdi?

G: 1 ay boyunca gözlemde tutuacağız. Haftada bir kez buraya gelmek zorundasın.

E: Daha sonra?

G: Olması gereken yere.. karnına gelmesini bekleyeceğiz.

F: Ya gelmezse?

G: Bir mğddet sonra ne-nefes alması kesilir ve.. ve-

E: Anladım! Bu kadarı yeter.. ne yapmamız gerekiyor!?

G: Stres, yorgunluk, halsizlik olmamalı. Düzenli beslenmelisin Feriha! Tamamen sana bağlı bebeğinin yaşaması!

E: Of...

G: Duyuyor musun Feriha!? Sana bağlı. Güçlü olacaksın! Anlıyor musun!?

F: E-evet.. Emir gitmek istiyorum buradan!

E: Tamam canım.





_____





T: Ko-koray..

K: Noldu?!

T: Feriha..

K: Tuana.. noldu Ferihaya?! Cevap versene..

T: Kötü durumda arayan Emir'di. Sorun çıkmış hamilelikte.

K: İnanmıyorum-

T: Birazdan burada olurlar.





_____





F: Kimle konuştun?

E: Koray'ı aradım Tuana açtı.. onunla.

F: Emir sahile gidelim.. nefes alamıyorum arabada.

E: Tamam aşkım.



Hiç istenilmeyen bir durumdu bu.

Hangi anne adayı bu durumda olmak ister ki?

-HİÇ!

Nihayetinde sahile gelmişlerdi.

Emir arabayı durdurur durdurmaz Feriha indi.

Emirde arkasından.

Genç kadın durdu denizin önünde.

Emir yanına geldi ve arkadan sarıldı ona.

Genç adam yanında olmak istiyordu sevdiği kadının.

Ona destek olmak istiyordu ama ya o?

Ona kim destek olacaktı ?





~Dinleyin http://fizy.com/#s/1ai0qg





İnsan yalnız kalamaz, yapamaz ah

Döner durur yatağında, uyuyamaz ah

Ben seni kaybettim, anladım vah

Gündüzleri gecelere zor bağladım vah



Hani zaman herşeye ilaç ya, yalanmış ah

Hani aşklar hep gelip geçer ya, kalırmış ah



Rüzgar esti üstüme üstüme üstüme oof

Seni vurdu yüzüme yüzüme yüzüme oof

İnsan yalnız kalamaz, yapamaz ah

Döner durur yatağında, uyuyamaz ah



F: Emir.. ona bir şey olmasın.. lütfen olmasın.. nolur!



Genç adam bir şey diyemeden gözleri konuştu.

Hiç bir şeye kesin cevap vermezdi.

Gözlerinden yaşlar süzülüyordu.



E: İzin verme! Ona bir şey olmasına izin verme!

F: İstemiyorum ona bir şey olmasını.

E: Bende-

F: Bana kızma olur mu? Ben yapmadım.. istemedim böyle olmasını.

E: Biliyorum hayatım, hangi anne ister ki?

F: Yaşayamam ki böyle. Dayanamıyorum.

E: Sakın! Dayanıcaksın! Bebeğimiz için, benim için- dayanıcaksın Feriha anlıyor musun? | ayırdı kendinden Feriha'yı genç adam.

F: Nefes alamıyorum. Boğazımda bir yumruk var.. izin vermiyor nefes almama.

E: Hiç bilmiyorum bu duyguyu.. bilmediğim için bir şey diyemiyorum. Kendini suçlama olur mu?



Genç kaıdn bir şey diyemedi.

Olanlardan kendini sorumlu tutuyordu.





KORAYLAR'DA|





EmirKoray~



E: Mutlu olamıyorum hiç bir zaman! Onuda mutlu edemiyorum.. hep bir aksilik!

K: Senin yada onun suçu değil bu Emir! Kendinizi suçlamayı bırakın.

E: Bakamadım onlara, mutlu edemedim belkide bu yüzden o durumdalar.

K: Emiir.. abicim, bak senin yüzünden değil tamam mı?! Bunu sok o kafana.

E: Bilmiyorum kardeşim, artık hiç bir şey bilmiyorum!





FerihaTuana~



F: Dünyaya onu görmeye gelmişim gibi hissediyorum.. bu-bu annelik mi? Ben hiç bir zaman anne olamayacağım! Onu.. onu ö-ölü olarak doğurmaktansa.. ölürüm daha iyi!

T: Böyle konuşma Feriha! Sen evlendin.. kendini düşünmeden önce Emir'i, hayat arkadaşını düşünmek zorundasın.

F: Emir- onun sayesinde ayaktayım zaten!

T: Oda üzülüyordur Feriha! Onun açısından bir düşünsene.

F: Düşünüyorum.. dahada kahroluyorum.





İki genç ne yapacakları hakkında en ufak fikirleri yoktu.

Başak doktor? Hayır Günay Hanım alanında en iyisiydi.

Feriha ve Emir'e en iyi o yardımcı olabilirdi.

Çiçeği burnunda çift gece beraber yatıyorları.

İkiside uyumuyordu.

Feriha'nı kafası Emir'in göğsünün üzerindeydi.

Kolu ile sevdiği adamın belini sarmıştı.

Emir'de vücudunda Feriha'ya yer etmişti.





F: Uyudun mu?

E: Hayır.

F: Benim suçum öyle değil mi?

E: Senin suçun değil.

F: Bana böyle davranma Emir yalvarırım (kaldırdı başının Emir'in göğsünden) beni suçluyorsun.

E: Hayır suçlamıyorum!

F: Suçluyorsun.. çok başka bakıyorsun bana. Herşeyi ben yapmı-

E: Birde beni düşün Feriha! Bir tek sen mi acı çekiyorsun! Canı yanan bir tek senmişsin gibii davranıyorsun ya!

F: Emi-

E: Dayanamıyorum anladın mı?! Bu kadar acıya, mutsuzluğa dayanamıyorum. KATLANAMIYORUM!

F: Emir ben-

E: Sen sus Feriha, sen SUS!

F: Susmayacağım! Beni suçlu görüyorsun, beni sevmiyorsun! Bebeğe bir şey olunca bendende boşanacaksın!

E: Bunu bana yapmamalıydın! Bunu.. bana.. yapmamalıydın!



Genç adam hızla kalktı yataktan.

Üzerine montunu geçirip çıktı evden.

Hızla arabasına binip toz olup gitti.



Benle böyle konuşma

Kapıları kapatma

Ikimize karşı bu dünya

Bizi anlamıyıcaklar



F: Allah kahretsin!





~



Emir arabada içiyordu bu gece.

Deniz fenerinin orada.. dert yerinde.



Feriha ise soğuk yatakta,

Kimsesiz- çaresiz.. bir başına ağlıyordu.



~



Güneş yavaş yavaş göğe çıktığında,

Gözlerinin altı mor renge dönüşen Feriha çıktı evden.

Nereye gittiğini, İstanbul'u bilmeden yürüyordu yolda.

Çıplak ayakla..



Emir ise artık içmeyi bırakıp eve gelmişti.

Saat daha sabahın 6'sıydı.

Feriha'nın uyuduğunu düşündü ve yavaşça girdi odaya.

Baktığında Feriha'nıny ataktaki izini gördü.

Yorgan değişik bir hal almıştı.

Çarşaflar siyah rimelle boyanmıştı.

Emir hızla girdi banyoya.





E: Feriha! Feriha nerdesin!?





Genç adam artık telaşlanmıştı.

Feriha hiç bir yerde yoktu.

Birden telefonu çaldı Emir'in.

Arayan kişi rehberde kayıtlı değildi.



X: Alo-

E: Efendim!

X: Emir Sarrafoğlu?

E: E-evet!

X: Feriha Yılma zSarrafoğlu eşiniz mi?

E: Evet.. de- noluyor!?

X: Şuanda...
http://www.facebook.com/afk.hikayeleri ALINTI.