| Başlıklar |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
=> Daha kayıt olmadın mı?
Senaryolar - Fuck Off || 6.Bölüm lola34
(şimdiye kadar 313 posta) | | Fuck Off || 6.Bölüm
Feriha 'nın gözleri giderek büyüyordu. Her zaman ki gibi yine şaşkındı. Ayağıla Emir 'i sarstı, belki numara yapıyordur diye ama hiçbir tepki vermiyordu Emir. Yanına yaklaştı ve diz çöktü genç kız, eliyle yanağına ufak çaplı tokatlar atıyordu. Fakat Emir bırakın bir tepki vermeyi en ufak bir kıpırtı bile sarf etmiyordum. Ne yapacağını bilemeyen bir Feriha vardı, onu da Deniz gibi bırakıp kaçabilirdi. Çünkü biliyordu ki buradan sağ çıkamayacaktı. Bu onun belkide ilk ve son şansı olacaktı.
'' Üzgünüm. '' Dedi ayağa kalkarak. Kapıya doğru yöneldi biraz ilerledikten sonra tekrar geriye bakması tüm düşüncelerini alt üst etmişti. Onu böyle bırakamazdı, bırakmamalıydı. Yaptığı hatayı bir daha tekrarlamayacaktı, bu kendi canına maal olsa bile. Az da olsa kalan gücüyle zar zor Emir 'i kaldırıp yatağın üzerine koydu. Ne olur ne olmaz diye aşağıya inip ipleri aldı ve Emir 'i yatağa bağladı. Nedense kendini böyle daha fazla güvende hissetmişti. Çekmeceleri karıştırmaya başladı, bir umut kolonya bulabilmek için sonunda bulmuştu. Eline dökdükten sonra Emir 'in bileklerine ve alnına sürdü. Bu işlemi bir kaç kez daha tekrar etti. Emir de bir değişiklik olmadığı için Feriha artık korkmaya başlamıştı. '' Ya durumu sandığımdan daha kötüyse? '' Diyede içinden geçirmeden edemiyordu genç kız. Aşağıya indi belki ecza dolabı bulabilir ve orada işe yaracak bir şeyler bulabilir umuduyla. Alt kata indiğinde sehbanın üzerinde duran viski bardağını ve şırıngayı gördü, Emir 'in neden böyle olduğu şimdi anlaşılıyordu! Koşa koşa üst kata çıktı Emir 'in cebindeki telefonu aldı. Ambulansın numarasını çevirip kulağına dayadı, sonunda açabilmişlerdi. Genç kızın söze başladığı sırada arkası dönük olan Emir 'den ses geldi. Feriha arkasını döndüğünde dili tutuklanmıştı adeta ne telefondakine ne de Emir 'e bir şey söyleyebiliyordu. Bu sebepten dolayı olsa gerek operatördeki kişi telefonu kapatmıştı. Feriha irileşmiş gözleriyle Emir 'e bakıyordu. O böyle basit bir şekilde uyanamayacağını düşünüyordu ne de olsa vücuduna gönderdiği şeylerin ikiside büyük tepkiler yaratırdı. Ama Emir 'di bu her zaman için güçlü olduğunu göstermek onun ikinci adıydı.
Kollarını çözmek için uğraşıyordu, fakat bir türlü bunu beceremiyordu. '' Çöz beni! '' Diye bağırdı Feriha 'ya. Feriha 'nın ise hiç çözecek bir hali yoktu. Tekrardan aşağıya inip mutfaktan bir bıçak aldı bunun daha korkutucu olduğunu düşündü. Atladığı bir nokta vardı karşısındaki kişi başka biri değildi Emir 'di. Feriha genç adamın yanına geldiğinde '' Beni gerçekten bununla korkutabileceğini mi düşünüyorsun? '' Dedi alaylı bir şekilde. Bu genç kızı sinirlendirmiş olsada belli etmek istemiyordu.
'' Kork ya da korkma umrumda değil. Sadece bir süre daha yanına olacağım o da iyi olduğundan emin olmak için. '' Dedi hiddetliydi bu sözler. Bu pekte Emir 'in umrundaymış gibi gözükmüyordu. Nasıl olsa Feriha kaçsa o yine bir şekilde bulabilirdi onu ne gerek vardı böyle entrikalara.
'' Şaşırttın beni doğrusu. Sevdiği adamı bile ölümün ellerine bırakan biri ona bunca zarar veren birini neden bırakmadı! Davranışlarında ki dengesizlik senin sonun olabilir, dikkat et! '' Diye lafları teker teker söylemişti. Bu sözler Feriha 'nın canını yakıyordu ama haklıydı Emir sonuna kadar haklıydı Feriha 'nın Bakış Açısından. Genç kız duyduğu kelimeler karşısında hiçbir şey söylememişti çünkü biliyordu eğer söyleseydi sesindeki cılızlıktan anlaşılacaktı güçsüzlüğü ve o bunu istemiyordu. Şu durumda güçsüz görünmek aptalca bir olaydı!
Bir süre daha sessizlikten sonra Feriha cümlelerini toparladı. '' Sanırım artık iyisin. Ben gidiyorum! '' Dedi ve oturduğu yerden ayağa kalktı. Elleri bağlı olduğu için rahat tavırlar sergiliyordu Feriha. Bıçağı komidinin üzerine bırakarak odadan çıktı. Bir yandan ürküyordu gidiyorum demesine rağmen ellerimi çöz gibi hiçbir şey söylememişti. Sonuçta Feriha 'dan başkası yoktu burada. Kafasındaki düşünceleri fırlatıp attı, alt kata indiğinde yerde duran hırkasını alıp üstüne geçirdi. Tam kapıyı açıp özügürlüğüne kavuşacağı sırada başında metalik bir hissetti. Bu şüphesiz ki silahtı.
'' Aaa nereye gidiyorsun prenses daha birbirimizi öldürecektik. '' Dedi güleç bir sesle. Feriha 'nın korkudan titreyen bedenini Emir sarmıştı. '' Se-sen nasıl kurtuldun? '' Diye kekelemeye başlamıştı yine. Deili dolanıyor kelimeleri bir türlü toparlayamıyordu.
'' Unutma beni tanımıyorsun! O yüzden yapacağın şeyleri yapmadan önce düşünmen gerek! '' Dedi iteleye kakalaya tekrar yatak odasına çıkarı Feriha 'yı. Kendi kurtuldupu iplerle bu sefer Emir bağlamıştı Feriha 'yı. Korku nefret hüzün bu duyguların hepsini bir anda yaşıyordu genç kız. Her defasında bunun bir kabus olmasını diliyordu ama o da biliyordu ki bu yaşadığı en gerçek şeydi.
*
Boş boş duvarlara bakıyordu genç kız hayatını süzgeçten geçiriyordu. Her şey berbat olmayana kadar ne kadar monoton bir hayatı vardı oysa. Birbirlerini şüphesiz çok seviyorlardı ama Feriha ne yapmıştı o her şeyi uçuruma sürüklemişti. Onun için canını verebileceğini söylerdi her zaman. Sadece söylüyordu işte uyugulamaya ne cesareti vardı ne de inancı. Belki de Deniz kadar sevmiyordu onun gibi bağlanamıyordu. Feriha kendi içinde bu soruları savaş halindeyken Emir ani bir hareketle odaya daldı. Ellerine bağladığı ipleri hızlıca çözmeye başladı. Genç kızın bedeni artık yorulmuştu tepki vermiyordu ya da veremiyordu.
*
2 yıl olmasına rağmen Deniz hala Feriha 'nın kendine yaptığı ihaneti unutamıyordu. Onu o gün öylece bırakıp gidebilmişti. Belkide hiç sevmedi her şeyi yalandı diye düşünmüştü bu geçen zaman zarfı içinde. Haklıydı hemde sonuna kadar. Kim olsaydı Deniz 'in yerinde inanamazdı Feriha 'nın sevgisine. Eğer biri sizi hiç gözünü kırpmadan ölüme itebiliyorsa o kişi gerçekten seviyor mudur ki sizi?
2 Yıl Önce. . .
Genç kız 'sevdiğim' dediği adamı öylece bırakıp gitmişti. Çaresizdi Deniz şimdi ne yapacağını bilemez durumdaydı. Bedenini zar zor yolun kenarına doğru çekmeye başladı. Bu canını yaksada yaşam mücadelesini bırakmıyordu. Güç bela sonunda ulaşabilmişti yolun kenarına. Şans bu ya hiç bir araba geçmiyordu oradan. Tüm umutları tükenmişti genç adamın yavaş yavaş pes etmeye başlıyordu ki yolun kenarında bir araba durdu. Alıp hastaneye götürüldü Deniz.
O günden sonra bunları ödetmek istiyordu Feriha 'ya ama onu nasıl ver nerede bulabileceğini bilmiyordu. Evine gitmiş fakat oradan taşındıklarını öğrenmişti. Artık İstanbul kazan Deniz kepçe Feriha 'ya arıyordu. .
*
Emir Feriha 'ya yine çok hırçın davranıyordu. Onu evden çıkarıp arabasına bindirmişti. Ormanın karanlıklarına doğru yol almıştı. Gecenin zifri karanlığını yara yara gidiyordu araba. İçinde öfkeli bir adam ve olacaklardan habersiz bir kız vardı. . Emir ormanın derinliklerinde bir yere geldiğinde Feriha 'yı arabadan çıkarıp yer fırlattı. Daha önce yapmaya başladığı ama devamı gelmeyen işine başladı. Yerde duran Feriha 'ya doğru yavaş yavaş yürüdü onu ordan kaldırıp önünden duran ağaca yasladı ve duduklarına yapıştı!
http://facebook.com/senaryolarımız ALINTI. |
Cevapla:
Bütün konular: 358 Bütün postalar: 444 Bütün kullanıcılar: 151 Şu anda Online olan (kayıtlı) kullanıcılar: Hiçkimse 
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 24 ziyaretçi (44 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|
