=> Daha kayıt olmadın mı?
Senaryolar - İlk BAKIŞTA Aşk | Bölüm 15 lola34
(şimdiye kadar 313 posta) | | H: Bilmiyor muydunuz yoksa?! | dedi genç kadın yalandan şaşırarak.
S: Yo yoo yoktur öyle bir şey kızım.
H: Ben öyle duydum siz yarın sorun bir. İyi geceler efendim.
S: İ-yi geceler.
___________
Gençler grup olarak ayrılmışlardı.
Tuana ve Koray bir yerde oturuyorlardı.
Feriha ise Emir'in omzuna dayanmış sohbet ediyorladı.
E: Bana evet demeseydin ne yapardım bilmiyorum.
F: Ama evet dedim.
E: Sen geldiğin zaman.. hayatım bir anda değişti.
F: Gerçekten mi?
E: Gerçekten. Artık biri için yaşamam gerektiğini hatta birileri için taşamam gerektiğini anladım | dedi genç adam Feriha'nın karnını okşarken.
F: Keşke hep böyle kalsak. İstanbul'a gitmek zorunda kalacaksın.
E: Hayır. Gitmeyeceğim. Hep burada senin ve beeğimizin yanında olacağım.
F: Söz mü?
E: Söz..
___
T: Konuşmayacak mısın?
K: Hava.. soğuk öyle değil mi?
T: Koray hangi konuda konuşmak istediğimi biliyorsun.
K: Özür dilerim .. sana öyle davranmamam gerekirdi.
T: Ben bundan bahsetmiyorum. Gerçekten hoş-
Koray Tuana'ya döndü ve ona baktı.
Gözlerini hiç kaçırmadan kırpmadan onun mavi gözlerine dikti kahvelerini.
K: Hoşlanıyorum. Asiliğin, dik başlılığın, inatçılığın herşeyin ilgimi çekiyor. Aşk değil eminim ama-
T: Hemen aşığım desen inanmazdım zaten. Bak benim 3-4 senedir sevgilim olmuyor.
K: Neden?
T: Biz iç kişiydik ben Feriha ve Melis. Melislede Ferihayla gibiydik. Yakındık. Sevgilim'e gitmiştim bir gün. Kahvaltı hazırlamak istedik. Yedek anahtar vardı. Eve girdim.. girmemle şok geçirmem bir oldu. Klasik işte. Dizilerde filmlerde olurduda başıma geleceği hiç aklıma gelmezdi. Onları beraber yakaladım. Sonra küstüm aşklara.
K: Be-benim hiç başıma gelmedi.
T: Gelmesinde zaten. Çok kötü bir his tarif edilemez.
K: Bu acıyı çekmediğim için bilemem tabii..
T: Yanii o yüzden böyle asiyim. Hiç birşeyi isteyerek yapmıyorum ben.
K: Üzülme | dedi koray Tuananın eğilmiş olan başıını gözlerini keletleyerek.
K: Hiç bir şey için üzülme. Ben .. artık yanındayım. Söz veriyorum. Sana böyle bir şey yapmam.. yapamam ki.
Tuana öylece baktı Koray'a.
Ne yapması ne söylemesi gerektiğini kestiremiyordu.
Koray yavaşça yaklaştı Tuana'ya.
Ve dudaklarını birleştirdi.
Bu sefer narin ve ağır adımlarla gidiyordu herşey.
Emir ve Feriha'da onalrı izliyordu.
Daha doğrusu Emir!
F: Emiiir! Ayıp ya.
E: Bu Koray var ya çook şerefsiz ya. İki dakikada kızı çekti kendine.
F: Benim arkadşaım bir kere hemen tav olmaz.
E: Ya ondan öpüşüyorlar değil mi?
F: Emir Koray iyi biri şerefsiz falanda değil.
E: Tamam hayatım sen öyle diyorsan.
F: İyiki varsın.
E: Asıl sen iyiki varsın.. iyiki benimlesin.. iyiki benimsin. Benim olduğun gün-
F: Of Emir açma orayı şimdi.
E: Utanıyor musun sen? | dedi genç adam hafifi sırıtarak.
F: Hiçte bile | dedi Feriha çocukça.
E: Utanıyorsun utanıyorsuuun.. Bak bana. Utanman gereken en son kişiyim Feriha.
F: Öyle diyorsan.
E: Yakında kocan olacağım. Sende Feriha Yılmaz Sarrafoğlu olacaksın.
F: Nasıl bu kadar emin olabiliryorsun. Ailenin haberi bile yok. Beni isteyecekelrini hiç sanmıyorum.
E: Onlar umrumda bile değil.
F: Onlarında onların umrunda olmaması umrunda değil ama.
E: Ben seni seviyorum seninle evlenicem ve senden bir bebeğim olacak. Dahası varmı?
F: Yok sanırım. Ama korkuyorum.. sensiz olmaztan.. sensiz kalmaktan.
E: Korkma çünkü böyle bir şey olmayacak.
Genç adam Feriha'yı kendinden ayırıp dudalarını genç kadının ağnına dayadı.
Seni seviyorum diye fısıldadı kulağına ve kokusunu içine çekti.
E: İlk buraya geldiğimizde anladı seninle hayatımın bütünleşmesi gerektiğini.
F: Burası büyülü.. insanı büyülüyor resmen.
E: Benide sana büyüledi.
Genç kadın gülümsedi ve
Emir'in dudaklarına minik içten bir öpücük bıraktı.
______
Sabah olduğunda hepsi komik haldeydi.
Feriha neredeyse Emir'in üzerinde.
Koray arabaya yaslanmış otururur biçiminde uyuyor.
Tuananın ayağı ise neredeyse Koray'ın ağzına girecek şekildeydi.
İlk uyanan Tuana'nın ayağı yüzünden Koray olmuştu.
İlk önce kendine sonra etrafına baktı.
Gülmekten kendini alıkoyamadı.
Tuana'nın kıpırdadığını anlayınca gülmesini kesti ve yaklaştı.
Yüzünü okşadı güzel kadının.
Nasıl yapmıştı eski sevgilisi ona bunu.
Bunu hak etmiyordu Tuana.
Hak edemezdide zaten.
Yavaşça yaklaştı ve yanağına öpücük kondurdu.
Genç kadın uyanmaya başladı.
Gerildi ve sonra hafif tebessümle Koray'a
T: Günaydın..
K: Günaydın.. çok güzel uyuyordun.
T: Öyle mi?
K: Öyle.
Genç kadın Feriha'lara çevirdi kafasını,
T: Çok yakışıyorlar birbirlerine öyle değil mi?
K: Öyle.
T: Bune ya sürekli öyle öyle deyip duruyorsun.
K: Ahah ama sende öyle mi yok işte öyle değil mi diyorsunn.
T: Tamaaammm tamam bu sefer sen haklısın.
K: Ben hep haklıyımda işte-
T: Duyamamadım.
K: Yo-yok bir şey demedim.
T: He iyi aferin!
K: Bak sen kaşınıyorsun ama. | dediği gibi kolunun altına aldı Tuana'yı.
T: Hep böyle kalsak keşke.
K: Kalırız. Şey Tuana-
T: Efendim.
K: Diyorum ki ben-
T: Ne diyorsun?
K: E- analtıyorum dinlesen.
T: Aa pardon tamam anlat.
K: İşte diyorum ki ben.. sevgilim olur musun?
T: Ne?
K: Yani böyle seni öpüp öpüp bana ait olmamanı istemiyorum. Benim sevgilim olmanı istiyorum.
T: Gerçekten mi?
K: Gerçekten. İnan seni hiç üzmeyeceğim.
T: Koraay. | dediği gibi sarıldı genç adama.
K: Bu evet demek mi oluyor?
T: Evet demek oluyor tabii şapşal | dedi ve bir tane kafasına vurdu Koray'ın.
Genç adam ayağa kalkarak;
"Sevgiliye şiddete HAYIR!"
Demeye başladı.
Tuana ne kadar sus desede susmadı Koray.
Klübenin etrafında bağırarak dolandı.
Emir ve Feriha'yıda uyandırdı.
E: Of başım..
F: Ne oluyor ya!?
K: Tuana bana vurdu.
E: Ee..
K: Eesii "Sevgiliye şiddete HAYIR!" kardeşim.
F: He siz sevgilisiniz.
K: Tabii yenge.
T: Koray ya!
K: Ne var .. Allam ya..
E: Ne bu ya!?
F: Ahaha hepiniz ya ya demeye başladınız.
E: Bunalr beni böyle yaptı aşkım.
F: Bak bir daha bana aşkım deme.
E: Neden?
F: Böyle .. seni alıp bir yere kapatıp oradan hiç çıkarmayasım geliyor.
E: Neden ya?!
F: Bana orada hep aşkım de diye.
K: Bende kavga edeceksiniz sandım.
E: Canım yaa | dedi ve sarıldı genç adam sevdiği kadına.
T: Feriha Sami amcayı unuttuk biz.
F: Ay inanmıyorum dedemi unuttuk harbiden.
E: Gidelim o zaman.
K: Toparlanalım..
Gençler toparlanır toparlanmaz eve gitmek için yola koyuldular.
Geldiklerinde Sami Bey kapıdaydı.
F: Dedee..
S: Se-sen nasıl yaparsın bunu?
F: De-de.. neyi nasıl yaparım?
Sami bey bir tana tokat attı Feriha'ya.
T: Sami amca!
Emir hemen geldi Feriha'nın yanına.
Ona destek olmaya çalıştı.
E: Bu-bunu nasıl yaparsınız?
S: Hamile o! Hemde evli olmadığı birinden.
E: Sami Bey-
S: Bana onu savunmayın.. affedilecek bir yanı yok bu işin.
E: Sami Bey-
S: Karışmayın sizde-
E: Bebek benden!
S: Ne!
E: Bebek benden.. yakındada evleniyoruz.
S: İnanmıyorum.. o kadar büyüttüm. Bu yaşına kadar getirttim onu.. nasıl yaparsın bunu bana Feriha?!
F: Dedee..
S: Ne dedesi ne?! Bir daha burada olmayacaksın! Gideceksin! İstemiyorum seni yakınımda.
F: Ama dede.. benim senden başka kimsem yok ki..
S: Arenin bir deden yok Feriha bunu sen yaptın.
F: dede..
Genç kadın ne kadar dede desede Sami Bey kapıyı çoktan kapamıştı.
Sonra tekrar açtı ve bir bavul fıralattı.
İçinde Feriha'nın kıyafetleri ve eşyaları vardı.
Tuana koşa koşa Feriha'nın yanına geldi.
T: Feriha..
F: Be-ben böyle olacağını bilemezdim | dedi ve sarıldı en yakın arkadaşına.
T: Üzülme lütfen.
E: Koray şu bavulu bagaja koy. İstanbul'a gidiyoruz.
T: Ben Feriha'yı bırakamam.
E: Kusura bakma ama Tuana bende bırakamam!
K: Emiir bağırma Tuana'nın bir suçu yok. Tuana sende gel İstanbul'a.
T: Gelemem.. benim hayatım burada. İstanbul'u bilmiyorum bile.
E: Burada bir ailen var mı?
T: Yo- yok benim ailem ben küçükken vefat etmişler.
K: Gel işte sevgilim. Ne olacak ki?
T: Koray yapamam orada.
K: Bak tatil amaçlı gel eğer yapamazsan geri gelirsin.
F: Beni yalnız bırakma Tuana.
T: Feriha..
T: Lütfen.
T: Peki tamam.
E: O zaman sizin eve uğrayalım eşyalarını al. Ordan İstanbul.
T: Peki..
İSTANBUL~
Ü: Aysun aramayacaksın o oğlunu!
A: Arayacağım! O benim oğlum onsuz yaşayamam ben!
Ü: Yaşarsın bal gibide. O seni aradı mı? -Hayır. E o zaman daha ne?!
A: Neden arasın?! Senin yüzünden nefret ediyor benden!
Ü Benim yüzümden mi? Güldürme Allah aşkına.
A: SENİN YÜZÜNDEN! Ben oğlumu arayacağım!
Ü: İyi be ne yaparsan ya!
Ünal Bey hızla çıktı evden.
Aysunda hemen telefona sarıldı.
3. çalışta açtı Emir.
A: Alo oğlum.
E: Ne var anne?
A: Seni çok özledim oğlum neredesin söyle geleyim hemen.
E: Ne önemi var anne? Sahi ben sana neden hala anne diyorsam.
A: Emir böyle yapma ne olur.
E: Senin yüzünden hayatım kayıyordu benim ya. Daha ne istiyorsun benden?!
A: Oğlum öyle söyleme yalvarırım sana. Geri gel.
E: Geliyorum İstanbul'a ama eve değil anne.
A: Oğlum gel buraya göreyim yüzünü bir.
E: Annee bak ben evleniyorum-
A: ne ?! Kiminle? Handeylemi yoksa?
E: Hayır tabiki anne! Feriha'yla.
A: FerihA? Cemiyetten biri mi?
E: Hayır anne normal insan bu! Hande gibi şeytan değil in cin falande değil.
A: Tamam oğlum Feriha'yıda al gel işte.
E: Emin misin? Babam ne olacak?
A: Ben söylerim babana gel akşam eve.
E: Peki tamam.
A: Bekliyorum..
YOL~
Feriha Emir'in konuşmalarını duymuştu.
F: Emir ben.. gidemem.
E: Hiç bir şey olmayacak ki hayatım korkma.
F: Emir bu halde size mi gideceğim?
E: Feriha ne olacak zaten benimle gelecektin.
F: Senin evi yok mu?
E: Maalesef .. annemlerle kalıyordum ama en kısa zamanda Koray'ın sitesinden bir ev alırım.
F: Emir bugün olmaz.. yani olmamalı.
K: Korkma Feriha bende orada olacağım izin vermem sana bir şey yapmalarına.
T: Bende olacağım bende izin vermem.
E: Onlardan önce ben izin vermem aşkım. Ne olur gel işte inat etme.
F: Of peki tamam..
__________
Yorucu bir yolculuğun ardından nihayet İstanbul'a gelmişlerdi.
Aysun Ünal'a haber vermişti.
Genç adamın babası ilk başlarda çok ağır çıkışsada sonradan kabul etti.
Aysun Hanım çok hazırlık yapmıştı.
Emir'in bu Feriha denilen kızı çok sevdiğini anlaması uzun sürmemişti.
Sonuçta onun için kaçmıştı düğünden.
Herkesi yok saymıştı.. demekki bu kadar çok seviyordu onu.
A: Herşey hazır mı Kiraz?
K: Evet Efendim.
A: Bir sorun yok değil mi herşey 4 4'lük olmak zorunda.
K: Yok Efedim hiç bir sorun yok.
A: Tamam gidebilirsin.
K: Peki Efendim.
Ü: Çok abartıyorsun Aysun.. birde eve çağırdın ya pes!
A: Ünal! Daha fazla konuşursan yalan söylettirdiğini Emir'e söylerim.
Ü: Tamam be!
O sırada kapı çalıyor.
Kiraz kapıyı açtı.
Gelen Hande Onur ve Tülin'di.
Gezgin ailesi içeri girdi.
Ünal ve Aysun onalrı gördüklerinde şok olmuşlardı.
Ne olacaktı şimdi.
Birazdan Emir ve sevdiği kadında burada olacaklardı.
İyi insan lafının üzerine gelir Emir'lerde gelmişti.
Emir ve Feriha, Tuana ile Koray el ele yürüyerek içeri girdiler.
Hande arkasını döndü ve Emirleri gördü.
Gözlerini onların tutuşan ellerine kitledi.
Aysun hemen yanlarına gitti.
Ünal ise ne yapacağını düşünüyordu.
Onur'un siniri gözlerinden anlaşılıyordu.
Tuana ne olduğunu anlayamıyordu.
Koray ise kıyamet öncesi sessizlik olarak tanımlıyordu bu anı.
Herkes sus pu birbirlerine bakıyordu.
Emir dahada sıktı Feriha'nın elini.
http://www.facebook.com/pages/-Ad%C4%B1n%C4%B1-Feriha-Koydum-Senaryolar%C4%B1-/218741678154954 ALINTI. |
Cevapla:
Bütün konular: 358 Bütün postalar: 445 Bütün kullanıcılar: 151 Şu anda Online olan (kayıtlı) kullanıcılar: Hiçkimse 
|
