| Başlıklar |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
=> Daha kayıt olmadın mı?
Senaryolar - İlk BAKIŞTA Aşk | Bölüm 1 lola34
(şimdiye kadar 313 posta) | | Genç adam yavaş ve cool adımlarla doğruldu yerinden.
Kıvrak ve profesyonel bir hareketle aldı valizini.
Koray'da çok geçmeden gelmişti.
Bu İzmir'de yapılacak anket dergi için büyük bir gelirdi.
İkiside bu nedenden ötürü İzmir'e gitmek zorundaydılar.
Etrafındaki tüm kızlar Emir'e can alıcı bakıyorlardı.
Tabiki bizim cool herif kimseyi takmıyordu.
Artık kızlarla, içkilerle, barlarla olan devir bitmişti.
Hayata dair idealleri olan, başarılı bir genç vardı hayatta.
İzmir'deki minik ama içten karşılaşma bu adama ne fayda sağlayacak?! _____________________________________________________
Bölüm 1.
Genç adam arkadaşı ile uçaktaki özel VIP koltuklara kuruldular.
Genç arkadaş konuşmaya başladı; Koray: ‘Emir..’ dedi
Fakat genç adam o sıra dalmıştı.
Koray tekrar ‘Emir.. kardeşim’ dedi.
Genç adam ikinci seslenişten sonra kendine gelmişti.
Emir: ‘Hı- noldu?’ dedi uykudan uyanırmış edasıyla.
Koray ise ‘Kardeşim bu İzmir işi var ya.. OF! Paraya para demiyeceğiz!’ dedi.
Yüzünden anlaşılıyordu mutluluğu. Emir onun mutluluğunu bozmadan;
Emir: ‘İyide olum, paradan bize ne?! Para dediğin bizde çuvalla!’ dedi alaycı bir tavırla.
Koray kocaman gülümseyip ’Öyle tabii, ama-‘ demesine kalmadan Emir kesti sözünü;
‘Ama .. derginin popülerliğini 2. Sıradan 1. Sıraya taşıyacak..’ dedi gülümseyerek.
Koray ona minnettar bir bakış atarak ‘Emir.. en büyük testekçim sendin bu konuda. Sana o kadar çok güveniyorum ki. İyiki benimle çalışmaya başladın kardeşim’ dedi. Emir’in aklına yine 2 sene öncesi geldi.
ÜNAL: Sen var ya .. senden bir halt olmaz lan! Hergün bir kızın üstünde hayat kuruyorsun. İçki, kızlar, bunların hiç biri senin geleceğini kurmayacak. Anladın mı?! Benim verdiğim paralarla bu noktadasn Emir anlıyorsun değil mi? Ben olmasam sen bir hiçsin oğlum! Kendine gel. Toparlan. Kendine gel .. gel .. gel .. gel..
Genç arkadaş o sıra Emir'i dürtüklüyordu 'Emir kardeşim .. daldın yine' diye onu sarsıyordu.
Genç adam kendine geldi ve 'İyiki yanında çalışıyorum kardeşim İyiki o teklifi bana sunmuşsun' diyerek sarıldı arkadaşına.
________________________
Kısa sürede İzmir'e varıp odalarında olmuşlardı.
Emir uzandı koca yatağa.
Düşünüyordu .. ne yapması gerektiğini.
Bir makale yazması gerekiyordu ama ne konuda?
Bunları düşünürken Koray damladı odaya; 'Kardeşim telefonunu açacakmışsın!' dedi ve çıktı.
Emir doğruldu ve telefonunu çıkardı cebinden.
Açar açmaz 33 cevapsız arama. Hepside aynı kişi 'HANDE!'
4 Sesli mesaj vardı sıra sıra dinlemeye başladı.
Aşkım.. kaç saattir arıyorum aç artık.
Emiiir, nerdesin sevgilim? Korkuyorum.
Annenleri aramak istemiyorum aç şu telefonunu.
Off! Aşkıım ben mi birşey yaptım? Lütfen açta konuşalım.
Çok geçmeden Hande aramıştı zaten Emir bıkkınlıkla 'Ne var Hande? Ne istiyorsun' diye çıkıştı.
Hande hiç birşey olmamış gibi sanki Emir ona sıcak davranıyormuş gibi 'Aşkımmmm ..' dedi.
Biliyordu Emir'in uzatmaları sevmediğini ama inadına yapıyordu bunu.
Emir sinirlenmişti 'Evet Hande neden aradın?' diye soru yönelti sevgilisine.
Hande ise 'Sevgilim seni aradım ulaşamadı-' sözünü kesi genç adam.
'Hande dün biz nerdeydik hayatım?' dedi 'hayatım'ı bastıra bastıra söylemişti.
Hande ise 'Neredeydik sevgilim?' diyerek genç adamın sorusan soruyla karşılık vermişti.
Adam gittikçe sıkılıyordu. Sevgilisiyle konuşuyordu doğru ama gözü parktaki genç kadındaydı.
Telefonla konuşmaya başladığından beri oradaki salıncakta oturmuş ağlıyordu.
Genç adam bunları düşünürken Hande'nin sesi yine düşüncesini bölmüştü 'Sevgilimm.. sevgilim.. Emir duyuyor musun beni?'
Emir ona 'Hande dün bardaydık! Sana Koray ile bahis ettik yarın İzmir'e uçacağımızı. Hatta bu nedenden dolayı erken eve döndük. Hani! Hatırladın mı!?' demişti sinirle.
Hande Alzheimer Hastası gibi geç anlıyordu herşeyi, geç hatırlıyordu.
Genç adamın sevgilisi sadece 'Haaa- doğru unutmuşum aşkım pardon' dedi.
Emir ise 'Nihayet! Neyse benim şimdi kapatmam gerek. Bay bay' diyerek kapadı telefonu.
Hande'nin cevap vermesini bekleyemezdi şuanda.
Hemen paltosunu giyip otelin karşısındaki parka ilerledi.
Genç kızın yanına yaklaştı ve 'İyimisin?' dedi ..
Neden tanımadığı biriyle konuşmak istiyordu buna hala anlam veremiyordu.
Ama bir şey sanki onu çekiyormuş gibiydi.
Genç kadın sadece 'Hayır.' dedi. Suratından belliydi mutsuz olduğu.
Emir 'Anladım.. Pekiii- neden?' diye soru yöneltti genç kadına.
Gerçekten merak ediyordu saatlerce ağlamasının nedenini.
Sonradan aklından 'Salak'Sanane kızın hayatından sen kendi hayatına baksana!' diye geçiriken genç kız cevap verdi.
'Uzun.. çok uzun.' dedi. Emir dahada yaklaştı salıncağa.
Tuttu zincirlerden ve ona teselli vermek istercesine 'Hiç bir şey için üzülmemen gerek' dedi.
Çok geçmeden genç kadın cevap verdi 'Biliyorum' ..
Biliyorum? Hiç bilmişlik edası yoktu.. aksine ürkekti.
Hava esiyordu.. rüzgar sanki genç kadının kokusunu Emir'in burnuna sürüklüyordu.
Emir 'Üzülme' dedi birden. Ne dediğini kendiside bilmiyordu.
Yine içinden lanetler savurdu kendine;
'Haydaa- ben mi dedim onu ya? Of olum adını bile bilmiyorsun kızın. Kim bilir bir daha nerede karşılaşacaksın. Sanki İzmir'de yaşıyorsunda!' diye sitem etti kendine.
Elini yavaş yavaş kızın saçlarına kaydırdı zincirlerden.
Adını bile bilmediği kızın saçlarına dokundu.
Tam o sırada genç kadın fark etti ve gözlerini Emir'e dikti.
Gözlerii.. gözleri ne renkti? Baktıkça bakası geliyordu insanın.
Genç adam korktu azar işitmekten.
Fakat beklediği gibi gitmedi. Genç kadın döndü tekrar önüne.
2 - 3 dakika sonra 'Benim gitmem gerek.. teşekkür ederim' dedi ve hızla kalktı salıncaktan.
Emir ise 'Gitme- yani şey tabi hoşçakal' dedi.
Düşündü Emir 'Bir daha nerede göreceğim onu? Yada görebilecek miydim? En önemlisi neden ağlıyordu? Sevgilisi mi üzdü acaba? Yada sevgilisi varmı? Belkide nişanlıdır.. yada evli! Aman be Emir kendine gel!' ..
Genç adam bunları düşünürken omzunda bir el hissetti. Bu Koraydan başkası olamazdı zaten.
'Kardeşim .. seni arıyordum her yerde neredeydi?' dedi sitem edercesine.
Emir hiç birşey olmamış gibi 'B-buradaydım' diye yanıtladı arkadaşının sorusunu.
Koray 'Hadi abi gel yemek yiyelim.. bizim otelin restorantı mütiş yemekler yapıyor parmaklarını yersin' dedi kahkaha atarak.
Emir hiç ayrılmak istemiyordu buradan ama eli mahkum 'Peki' diyebildi arkadşaına.
Yemekleri sipariş etti iki arkadaş. Emir dalmıştı yine.
Arkadan biri genç adamın gözlerini kapadı elleriyle.
Elleri sıcaktı bu kişinin.. küçüktüde. Kim olabilir ki?!
Genç adam yavaşça tuttu bu gizemli kişinin ellerinden.
Ağır hareketlerle doğruldu oturduğu sandalyesinden.
Döndü arkasını ve..
http://www.facebook.com/pages/-Ad%C4%B1n%C4%B1-Feriha-Koydum-Senaryolar%C4%B1-/218741678154954 ALINTI. |
Cevapla:
Bütün konular: 358 Bütün postalar: 445 Bütün kullanıcılar: 151 Şu anda Online olan (kayıtlı) kullanıcılar: Hiçkimse 
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 18 ziyaretçi (46 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|
