lola34
(şimdiye kadar 313 posta) | |
Sen Misin Bana Cirkin Diyen ?! 78.Bolum
Feriha-
Kapi kilitli degildi, yavasca kapiyi acip, korkak ve kucuk adimlarimla iceri dogru yurudum. Ayaklarim geri geri gidiyordu sanki, Emir beni kolay kola affetmeyecekti biliyordum. Ilerledigimde, kolunu odasindaki yere kadar uzan camin uzerine dayamis, disari baktigini farkettim. Ayak seslerini duyunca basini cevirdiginde, beni gormus oluca ki, gozlerinde o nefret ettigim sinir ve acinin birlestirdigi goruntu vardi.
Emir: Ne yapiyorsun Feriha?
Feriha: Emir ben-
Emir: git Feriha.
Feriha: emir sadece dinle beni.
Emir: Feriha, git dedim! Simdi gitmezsen cok kotu kiracagim semi!
Feriha: zaten kirmiyormusun..
Emir: ne bu ya?! Benimle karsilastigin zamanlar soylendigin, sikayet ettigin, trip attigin yetmiyormus gibi, bir de azarlamak icin evime mi geldin? Yok sagol almiyim ben.
Feriha: hayir onun icin gelmedim..
Emir: onun ici gelmedin hi?! Ne icin geldin o zaman Feriha?! Sen hayatinin hangi doneminde bana guvendin ki, ne zaman inandin ki bana?! Yazik feriha ya.. Lan ben senin icin her seyden vazgecmeye hazirdim be! Evlenicektik lan biz! Allah kahretsin Feriha, her seyi mahvettin.
Feriha: Emir.. Emir-
Emir: Feriha! DEFOL!
Emir’in bana yaptigi bu sert davranis karsisinda daha fazla orada duramamistim. Topuklarimin yere sertce vurdugundan olusan sesler, sanki evde yankilaniyor gibi geliyordu. Bir yandan elimi agzima goturmus, agliyorken, bir yandan da merdivenlerden inmeye calisiyordum. Tam kapidan cikicaktim ki, Sevda “Feriha Hanim” dedi.
Feriha; ne var?
Sevda: Naz’in numarasini istemistiniz.
Feriha: hi, tamam tesekkurler.
Sevda’nin elinden kagidi cekip, alip, kendimi kapinin disinda attim. Emir daha once hic bana boyle davranmamisti.. Hic bir kavgamizda, hic bir tartismamizda bu kadar sert cikismamisti bana. Ben sadece ozur dilemek istemistim, her sey duzelsin istemistim.. cok mu gec kalmistim her sey icin, bitmismiydi gercekten her sey?!
Eger bittiyse, bunun suclularindan biride bu kasar Naz’di, ve bu kiz bunun bedelini kovulmaktan daha agir bir sekilde odeyecekti. Cantamdan telefonumu cikarip, kagittaki numarayi ararken, bir yandan da Emir’lerin sitesinden cikip, ana sokaga dogru yuruyordum. Uzun bir sure caldiktan sonra en sonunda Naz Hanim, telefonu acmaya tenezzul edebilmisti.
Naz: Efendim?
Feriha: Feriha ben. Yarim saat icinde bebekteki midpointte seni bekliyorum. Gelmezsen hic iyi olmaz senin icin.
Naz’in cevabini bile beklemeden, telefonu kapatip cantama geri attim. Yoldan gecen taksiye elimi uzatip, durdugunda icine gectim. Yirmi dakikaya falan gelmistik, kendimden emin adimlarla, iceri girdigimde kapida duran garson beni iki kisilik bir yere oturup, menuyu verdi. Nazi beklemek gerekirdi ama degil mi? “Arkadasimi” beklemezsem olmazdi. Bes dakika sonra falanda, kapidan Naz denen kasar hizmetci parcasinin girdigini gordum. Sirfintiya bak ya ! Sertce Masaya cantasini koyup, karsimdaki yere gecti.
Naz: evet, ne var?
Feriha: aa ne bu sinir Naz, konusucagiz biz sonucta degil mi?
Naz: ya sen ne manyak bir kizsin?! Benimle ne konusucaksin!
Feriha: emir’lerin evinden niye ayrildin?
Naz: oyle gerekti.
Feriha: soyle dedim be sana!
Naz: git gerizekali sevgiline sor, bos yere kovdu beni.
Feriha: bos yere.. Bak iste burayi yanlis soyluyorsun gibime geliyor, Emir bos yere birini isten cikarmazki.. Olmadi simdi arkadasim, niye yalan soyluyorsun?
Naz: ne bu ya, sorguda falan miyim ben?
Feriha: sorularima adam gibi cevap vermessen oda olacak. Gercekten senin hayatini mahvedemem saniyorsun degil mi?
Naz: ne yapicaksin?!
Feriha: hm, bir dusunelim. Oncelikle bilirsin Istanbuldaki boyle ailelerde calismaya gazete ilani ile baslanmaz, eger bir adin ciksa, kimse bird aha hic bir yere ise almaz semi.
Naz: ihtiyacim yok.
Feriha: peki, ona ihtiyacin yok. Sosyal bir cevreyede yok galiba? Yani eger varsa bu kadar rahat olma derim ben, sen beni taniyamamissin kizim, ama bundan sonra iyice taniyacaksin, oyle bir taniyacaksin ki unutmayacaksin Feriha Aktas kimmis !
Naz: ee yeter be! Cekemem ben daha fazla senin sacmaliklarini.
Naz tam yerinden kalkmisti ki, koluna uzanip;
Feriha: emir’I sevdigini biliyorum.
Naz: NE?!
Feriha: Emir’I sevdigini biliyorum Naz. YAstigina parfum siktiginida, esyalarini karistirdiginida, benden onun benim oldugu icin nefret ettiginide biliyorum.
Naz: ne sacmaliyorsun sen?!
Feriha: simdi bak, ben senin once is hayatini mahvedebilirim, daha sonra arkadas cevreni yok eder, sosyal hayatini bitiririm, ucuncu olarakta evimde calisiyordu, onu bunu caldi derim, hakkimda konustu der, polise bile verebilirim, beni bunlari yapmaya zorlama.
Naz: ne istiyorsun?!
Feriha: defolup gitmeni. Bir daha hic bir yerde gormek istemiyorum seni, Istanbuldan gidiyorsun sen Naz. Hic bir yerde seni gormek istemiyorum!
Naz: senin sehirin mi be?!
Feriha: yapabileceklerimi bir daha mi saymam gerekiyor ? Duydun. Gidiceksin buradan. Bir daha seni asla gormeyecegim Naz. Bu son gorusmemiz olacak, hepimizin hayatindan cikicaksin, ve bu konusmadan kimsenin haberi olmayacak. Ama sen buradan gitmeden once, gidip Emir’den ozur dileyeceksin.
Naz: ne dememi istiyorsun Emir’e?!
Feriha: sizofrenligini, ruh hastaligini anlatip ozur dilemeni. Yarin aksama kadar zaman veriyorum sana, eger yarin aksama kadar ozurunu dileyip, buradan yok olmazsan senin icin cok kotu olur pis kasar.
Sertce yerimden kalkip, cantami alip, ayaklarimi yere vururak buradan cikip, bir taksiye atlayip eve gittim. Evin ana kapisindan iceri girdigimde, arabamin orada oldugunu farkettim. Furkan almisti heralde. Eve girdigimde, salona bile bakmadan yukari cikip, uzerimdekileri cikardim. Zor bir gundu.. Yorucu, uzucu.. Ama bir bir hallolucakti her sey. En azindan Naz’dan kurtuluyordum. Cantamdan telefonumu cikarip, saate baktigimda sekize geldigini farkettim. Annemlerle olmam gerekiyordu bu aksam yemekte, yoksa basimin etini yemege baslayacaklardi. Bu kadar kargasanin icinde, en son ihtiyacim olan hayatimi didik disik eden annemdi. Uzerimdekileri cikarip, bir kot ve bir gomlek giyip, saclarimi percemlerimi onde birakarak at kuyrugu toplayip, bilgisayarimi kucagima alip, odamdaki koltuga gectim. Su Naz Hanim’in arkadaslarina ihtiyacim vardi. Facebook’a girip, Naz Deniz yazip, bin tane profilin icinden onunkini buldum. Kiz daha kasar seklinde bir fotograf koyamazdi heralde. Arkadas listesi acikti en azindan, arkadas gizlemeyi bile dusunmemisti. Neyse, bunlar iyi bilgilerdi, hic degilde facebook’unu bulmustum. Bilgisayarimi kapatip, salona indigimde Annem ve Babam’in yemege basladiklarini farkettim.
Sanem: aa sen evdemiydin ? Hesna Emir ile olacagini soylemisti.
Feriha: planlarda bir degisiklik oldu, evdeyim bu aksam.
Ahmet: uzun zamandan sonra ailece yemek yiyoruz yani.
Feriha: ahah, abartmayin ya, o kadar oldu mu ki.
Sanem: uzun uzun yemeyeli evet.. Sen evlenince ne olacak ya..
Feriha: evlenince.. belki evlenmeyiz, yani belki erteleriz..
Ahmet: bir sorun mu var?
Feriha: yo hayir, yani sadece bir dusunceydi.
Sanem: var bir sey, soyle ste Feriha.
Feriha: yok bir sey anne, gercekten.
Sanem: soyle dedim Feriha.
Feriha: ya sadece kucuk detaylar cok vaktimi aliyor, geriliyorum.
Sanem: ay bende bir sey sandim, bir sey olmaz canim, merak etme, halledersiniz, ben ve Aysun’da yardim ederiz zaten, hem-
Tam o sirada masada duran telefonum calmaya basladi, annemlere “pardon” diyip, telefonu actim, Koray ariyordu.
Feriha: efendim Koray?
Koray: Feriha Emir-
Feriha: ne oldu?!
Koray: cok icmis, adini sorsan soyleyemeyecek halde, Feriha buraya gel diye soylenip duruyor. Normalde Emir dagitir, icer, ama sayiklamaz. Ne yapicagimi sasirdim, sana ihtiyaci var Feriha. Ge-
Feriha: Tamam geliyorum.
Annemlere donup;
Feriha: benim gitmem lazim, ararim sizi.
Diyip, hizlica asagi dogru indim, arkamdan annemin ve babamin ne oluyor dedigini duyabiliyordum, merdivenlerden inerken Furkan’a arabami hazirlamasini soyluyordum bagirarak, kapidan kosar adimlarla cikip, arabama dogru yurudum.
http://www.facebook.com/pages/Adini-Feriha-Koydum-Senaryolari/138839159530641?sk=wall ALINTI. |
