lola34
(şimdiye kadar 313 posta) | | Sen Misin Bana Cirkin Diyen ?! 51.Bolum
Feriha-
Emir ve Koray cantalari alip, arabanin bagajina koyuyorlardi. Bu sefer Koray, Hande , Cagatay ve Heves birlikte, ben ve Emir ayri gitmeye karar vermistik. Birlikte arabaya bindik, Emir, muzigin sesini acti, bu senenin en iyi techno sarkilarindan biri olan, lmfao’nun “im sexy and I know it”ini dinleyerek, sadece biz, deniz, kum, gunes ve ask’la dolu olucak bir gune yol almaya basladik..
Emir-
Geldigimizde, saat cok gec olmamisti, arabadan inip, ben cantalari alirken, Feriha, denize dogru kosturmaya baslamisti. Kucuk bir kiz gibiydi adeta, kucucuk seylerden mutlu oluyor, kendini tatmin ediyordu. Bence cantalarimi, havlulari bir sezlongun uzerine birakip, uzerimdekinide cikardim ve Ferihanin sicak tenine, ince beline sarildim. Arkasi bana donuktu.
■Feriha: suyun berrakligina bak.. ■Emir: senin gibi.. ■Feriha: ee hadi girmiyor muyuz? ■Emir: iskeleden mi girelim? ■Feriha: evet, suya yavas yavas alismaya calisan tip kadar nefret ettigim bir sey yok.. Bu kadar mi korkuyorlar kucuk bir riskten? Soguksa soguk yani, gorende okyanusun ortasi sanicak. ■Emir: hadi o zaman. Hizlica elini kavrayip, iskeleye dogru yurumeye basladim, Koraylarin nerede oldugu umrumda bile degildi su anda, cevremizdekiler, bulundugumuz yer, zaman, hic bir sey umrumda degildi. Iskelenin sonuna geldigimizde, Feriha merdivenlerden inmek yerine suya atladi. Ben ise onun bu kadar cabuk girmesine saskin bir sekilde onu izliyordum.
■Feriha: gelmiyor musun? Su cok guzel. ■Emir: senin kadar degil. Hizlica suya atladiktan sonra Feriha’nin yanina dogru yuzdum, yaninda geldigimde, ellerimi sikica beline doladim.
■Emir: ya feriha, sen simdi usumuyorum diyorsun biliyorum da, su baya soguk cidden, belki daha tam yaz gelmedi ondandir, ama sen titriyorsun neredeyse, cikalim istersen? ■Feriha: ya emir lutfen! ■Emir: canim hasta olucaksin, lutfen, butun yaz burada olucagiz zaten, istersen eve gidip havuza girelim ama sen burada hasta olucaksin, titriyorsun resmen. ■Feriha: ya uf ■Emir: feriha, donuyorsun resmen, gel cikalim, koraylar girmemis bile zaten, fazla soguk diye dusunduler heralde.. ■Feriha: iyi peki. Birlikte tekrar iskeley yuzup, merdivenin oraya geldik.
■Emir: bekle cikma, disarisi ruzgarli, havlunu getiriyim. ■Feriha: emir cocuk degilim ben ■Emir: Feriha buz gibi burasi! ■Feriha: uf iyi! Hizlica sudan cikip, havluyu alip, iskelenin ucuna dogru yurudum, oda beni gorunce sudan cikip havluya sardi hizlica kendini, bende kollarimi onun etrafina doladim, ellerimi oynatip onu isitmaya calisiyordum. Handelerin yaninda geldigimizde, Heves bize dondu.
■Heves: ya sizin kafaniz mi iyi? Bu su buz gibi? ■Feriha: cok berrak gozukuyordu ■Cagatay: usutuceksiniz ikinizde ■Feriha: ay sizde sanemler kesildiniz basima! ■Cagatay: aa bak yengem alinicak simdi ■Feriha: ahaha, dogru. ■Koray: ee, eve mi gidiyoruz o zaman? ■Emir: e bir eve ugrayalimda biz dus alalim, tuzlu su var ustumuzde. ■Cagatay: o zaman soyle yapalim, biz merkeze gidelim, siz eve gidin hazirlanin sonra orada bulusuruz ■Feriha: e iyi peki. ■Hande: gorusuruz sonra o zaman ■Emir: konusuruz, arariz sizi isimiz bitince ■Koray: tamam kardesim. Feriha-
Emir’in elini tutarak, sicak kumun uzerinde arabaya dogru yurumeye basladim. Emir hakliydi buz gibiydi resmen, ne diye suya girdiysem hemen.. Arabaya geldigimizde, gunesin koltuklari isitmasi ilk defa beni bu kadar mutlu etti.
■Emir: usumuyorsun dimi? ■Feriha: hayir emir! Arabanin icindeyiz zaten ■Emir: ya hasta olucaksin diye korkuyorum ■Feriha: bir sey olmaz, merak etme ■Emir: soz mu? Sen hep benim yanimda olucaksin, benimle uyanicaksin, her gece benimle uyuyicaksin? Sonra biz sacma sapan sakalasicaz, saatlerce oturup konusucaz, birlikte maca gidip kufur edicez, yagmur yagdiginda birlikte yuruyecegiz, kar yagdigi zaman cocukca eglenicegiz, birlikte yemek yapacagiz,maca gidip kufur edicegiz, eski fimler izleyip gulucegiz, evlenicegiz, cocuklarimiz olucak, onlari buyutecegiz, sonra onlarin cocuklari olucak, biz artik yaslansakta, yine birlikte olucagiz. Sen hep benim yanimda olucaksin? HER ZAMAN?! Tamam, soz mu? ■Feriha: soz. Emir bunun uzerine hic bir sey soylemeden sikica elimi kavrayip, dudaklarina dogru goturdu. Nereydese eve gelmistik. Ben eve dogru yururken, Emir’de bagajdan cantalri almisti. Evi temizmeye gelen kadinin isi bitmemisti heralde, hala evdeydi, kapiyi o acmisti. Iceri girince deterjan kokuyordu resmen her yer, TEMIZLIK kokuyordu.
■Meryem: hosgeldiniz.. Bende tam cikiyordum. ■Feriha: ellerinize saglik, tesekkur ederiz tekrar. ■Meryem: rica ederim. O ciktiktan sonra bende merdivenlerden odaya dogru cikmaya basladim. Dusa girip, zerimdeki tuzlu su kokusundan kurtulduktan sonra odaya gectim. Emir uzerini giyinmisti bile.
■Emir: iki saatte dus aliyorsun Feriha. ■Feriha: uf emir. Ya benim telefonum nerede? ■Emir: asagida galiba, niye noldu ki? ■Feriha: Handeye bir sey sormam lazimda. ■Emir: ne sorucaksin? ■Feriha: uf emir soylesem takicaksin sanki. ■Emir: ay ne biliyim, lafin gelisi sordum oyle, aman iyi soyleme ■Feriha: mavi etegini giyebilir miyim iye sorucaktim. ■Emir: cidden onemsizmis. ■Feriha: sagol ya. ■Emir: rica ederim. ■Feriha: zevzeksin. ■Emir: sende cok cirkinsin, ama bak ben seni hala seviyorum. ■Feriha: demek oyle. ■Emir: oyle tabii! ■Feriha: iyi aferin sana! ■Emir: Askim? ■Emir: Sevgilim? ■Emir: Feriha cevap vericekmisin bana? ■Feriha: sen bana cirkin dedin. ■Emir: ciddiye almadin heralde. Ya ben cidden ara sira senin aklinda suphe ediyorum. Senin ya gozlerinde bir sorun var, yada aklinda. Sen ne kadar guzel oldugunun farkinda degilsin sanki. Ayrica guzelligini bir kenara birak, sen benim, sana nasil asik oldugumu cidden gormuyor musun? ■Feriha: bak sen.. ■Emir: herseyimsin sen benim. Ben bir sey soyleyemeden, Emir yavasca beni sarip, dudaklariyla dudaklarimi bulusturmustu bile. Onu opmek oyle ozel bir seydiki, oyle degisik bir histiki, bu belki on bininci opusmemizdi, ama ben hala migdemde kelebekler hissediyordum resmen. Yavasca kendimi geri cekip, “hazirlanmam lazim” diyip, telefonumu almak icin asagi dogru inmeye basladim. Ayaklarimin alti islakti, ve ben terlik falan giymemistim.. En son hatirladigim sey, ayagim takilisi, merdivenlerden dususum, ve saclarimin arasindan ilikca akan kandi..
Sen Misin Bana Cirkin Diyen ?! 52.Bolum
Emir-
Merdivenlerde duydugum sesten sonra, elimdeki telefonu yatagin uzerine firlatip, merdivenlerin oraya dogru kostum. Baktigimda, gordugum, yerde, ruhsuzca, cansizca yatan sevgilim, ve dunyanin en sicak kahve tonundaki saclarindan akan kandi.. Koyu sarap rengi gibi olan kan, yere akmisti. Merdivenlerden hizlica inip, yanina gelip, egildim. Korkudan titreyen iki parmagimi boynuna goturup, nabzina baktigimda hala kalbinin attigini anladim. Bir elimi boynuna, bir elini belime koyarak, masanin uzerinde duran anahtarlari alip, arabaya dogru gittim. Onu, yanimda oturan koltuga biraktigimda, bende hizlica yanina binip, bildigim en yakin hastaneye gitmeye basladim. Daha iki saat oncesine benim yanimda oturmus, beni hic birakmayacagina soz vermis, hayatimin kadini dedigim bu melek, benim yanimda yavas yavas yasamdan gidiyordu. Sakaklarim agriyor, ellerimin ici terliyordu.. Gozlerim, gozyaslarim yuzunden bugulanmis bir sekildeydi, yolu gormemi engelliyordu. Hastaneye geldigimizde, kapiyi acmamla birlikte, iki kisinin sedyeyle birlikte arabanin yanina gelmeleri bir oldu.
■Asistan cerrah: ne oldu?! ■Emir: merdivenden dustu galiba. O-o kan kaybediyor. ■Asistan: hemen acile alin. Mehmet Beyi, ve Demet Hanima cagri atin hemen. Beyfendi hastanin kan grubunu biliyor musunuz? ■Emir: 0rh+ ■Asistan: ailesine haber verildi mi, siz nesi oluyorsunuz.. ■Emir: erkek arkadasiim, yani nisanlisiyim. ■Asistan: annesi ve babasi. ■Emir: haber verilmesini istemiyorum. ■Asistan: gecirecigi ameliyat- ■Emir: ne ameliyati? ■Asistan: yani tam olarak bilmiyorum henuz tabii ki, ama basindaki yara derin gozukuyor, beyine zarar vermis olabilir.. ■Emir: o iyi olucak tamam mi?! O iyi olucak! So- ■Asistan: sakin olun lutfen. Henuz yirmilerinin ortasinda duran bu asistan, beni omuzlarimdan tutmus, duvara dogru yaslamisti. O beni birakip gittiginde, bende kendimi, duvara yaslayarak yere dogru biraktim. Gozlerimi kapadigimda, Feriha’yla yasadigim onca guzel zaman geliyordu onume.. O gece, sonra ben onu cok seviyorum diye agladigi gece, onlara yemege gittigimiz aksam, benimle cikmaya basladigi zaman, ilk opucugumuz, ilk elini tutusum, kendini bana birakip, tamamen, hem ruhsal, hemde fiziksel benim oldugu ilk gece. Benimle evlenmeyi kabul edip, beni dunyanin en mutlu insani yaptigi o gun. Bana sarilisi.. Nisanimizda, beyaz bir kugu gibi merdivenlerden suzulusu! Ben Feriha’yi kaybedemezdim. O bana soz vermisti zaten, birakmayacakti. Daha bugun soz vermisti bana o! Kafami ellerimin arasindan kaldirdigimda, gozleri kizarmis hande ve heves, ve onlari sakinlestirmeye calisan koray ve cagatay’in kosturarak bana dogru geldiklerini gordum.
■Koray: EMIR! ■Emir: ameliyata aldilar, Koray.. Koray Feriha.. O.. ■Koray: sakin ol kardesim, gecicek, gecicek.. ■Emir: allah kahretsin ya! Nasil bir ironi bu?! O daha bugun bana soz verdi! Daha bugun, her sabah birlikte uyanicagimiza, her gece birlikte uyuyacagimiza, her yemegi birlikte yiyecegimize, hayatin en kotu ve en guzel zamanlarini birlikte yasayacagimiza, birlikte yaslanicagimiza soz verdi! Nasil beni birakip gitmeyi dusunebilir o?! nasil?! Ben onsuz nasil yasarim peki?! Hic mi dusunmedi?! Bu kadar mi bencil bir kadina asigim ben, kendi bu dunyadan giderken, benim, burada, onsuz kalabilecegii dusunen bir kadina mi asigim?! ONA BIR SEY OLMAYACAK ! OLMAYACAK DE BANA KORAY ! ■Hande: Emir, sakin ol. ■Emir: sen sakin ol kolaysa ! icerideki benim sevgilim sizin haberiniz var mi?! HER SEYDEN COK SEVDIGIM, HER SEYDEN COK DEGER VERDIGIM, “ASKIM” DEDIGIM BIR KADIN! ■Koray: kardesim. ■Emir: birakin beni. Teselliye ihtiyacim yok benim! Niye teselli ediyorsunuz siz beni?! NEDEN?! Feriha’ya bir sey mi olucagini dusunuyorsunuz?! YA ONA BIR SEY OLMAYACAK DIYORUM! O beni birakip gitmez, benim sevgilim, bana bunu yapamaz. Feriha bana bunu yapmaz! O sirada ameliyathaneden, uzeri basi kan olmus, baya genc biri cikti.
■Asistan cerrah: hastanin yakinlarisiniz degil mi? ■Koray: evet? ■Asistan cerrah: o cok kan kaybediyor, elimizdeki kanin hepsini tukettik maalesef, icinizde kan grubu uyusan varsa- ■Emir: ben. ■Asistan cerrah: hemsire hanim, yardimci olur musunuz? Tipki Feriha gibi, SEVGILIM gibi yemyesil gozleri olan bir hemsire, beni bir odaya dogru goturdu.. Bir yerden sonra kac tup kan aldigini saymayi birakmistim. Iceri giren biri ona dogru dondu ve;
■Hemsire: daha fazla alamayiz ondan. ■Asistan Cerrah: ama bunlar yeterli degil. ■Emir: ben iyiyim.. ■Hemsire: beyfendi, bir kisiden bir anda bu kadar cok kan alamayiz. ■Emir: o benim sevgilim.. her seyimi verebilirim onun icin, lutfen, ne yapmaniz gerekiyorsa yapin, ben umrumda bile degilim, eger su anda onun icin yapabilecegim bir sey varsa, kendimden vazgecebilirim. Lutfen, yalvariyorum size. ■Hemsire: sakin olun lutfen, bakin kendinize bunu yapmayin. Baska birine sorsaniz uyusuyor mu diye.. ■Emir: Koray galiba, ama emin degilim. ■Asistan: ben ilgileniyorum. ■Emir: ya ben iyiyim, gercekten! Lutfen! Ne olursunuz. ■Hemsire: sakinlesmeniz lazim sizin. ■Emir: hayir,simdi bana sakinlesitiri yapip beni uyutamazsiniz, Feriha o haldeyken ben sacma sapan bir sakinlestirici alip, uyumayacagim. ■Hemsire: lutfen. Beni oturdugum yerden kalkip, yatak gibi br seyin uzerine yatirirken, biraz once kan aldigi kolumdan sakinlesitiri yapiyordu. Sevgilim iceride hayatla savasirken, ben burada uyutuluyordum ya. Nasil sacma bir seydi bu?! Nasil bir iskenceydi?! Benim yasamam umrumda degildi ki, onlar hala benim sakin olmamla ugrasiyorlardi. BEN ONUN ICIN KENDIMDEN VAZGECMEYE HAZIRDIM ZATEN.. Bir ara handenin yada hevesin oldugunu dusundugum elleri yuzumde, yanagimda hissettim. “O iyi olucak” diyordu, agmalakli, ince bir ses.. Inanmak istedim, Feriha’nin iyi olucagina, bunun gecicegine, bizim bugunleri geride birakip, tekrar mutlu olucagimiza inanmak istedim.. Onun yanimda oldugunu dusunmeye calisarak, bu salak sakinlestirici yuzunden gozlerimi kapadim..
Uyandigimda, ilk yattigim yatakta degildim. Bir odadaydim, duvarlari krem rengiydi.. Elimi birinin tuttugunun farkina vardim, baktigimda, duz sari saclarindan Hande oldugunu farkettim. Kiprastigimi anlayinca, aglamaktan kizarmis gozlerini bana dogru cevirdi..
■Emir: gerizekali kadin zorla sakinlestirdi beni. Benim burda olmamam lazim, onun yaninda olmam lazim! Yatakta hizlica dogrulup, kolumdaki ice serum igensini cekip, yataktan kalkmaya calisirken, Hande beni yataga dogru itiyordu.
■Hande: emir! Bekle hemsireyi cagiriyim. Canini yakicaksin! ■Emir: canim yeterince yaniyor zaten hande. Lutfen gitmeme izin ver, onun yaninda olmam lazim. Hala mi ameliyatta? Kac saat oldu? Ne oluyor?! ■Hande: ameliyattan cikti, yogun bakimda su anda. Basini baya sert carptigi icin, baya kan kaybetmis, ayni zamanda sol bas parmagini kirmis. Onumuzdeki 48 saat kritik dediler, bekliyoruz. ■Emir: AMA BEN BEKLEYEMEM HANDE ! onun ya- ■Hande: zaten iceri girmene izin vermiyorlar emir. Bak Feriha bu haldeyken, senin kendini bu hale getirmen hic birimiz acisindan iyi degil, senden de baya kan almislar, ondan bu kadar bitkinsin, zaten sinirleri- ■Emir: ben iyiyim! ■Hande: degilsin! ■Emir: FERIHAYI GORMEK ISTIYORUM! O sirada kapidan iceri Koray girdi.
■Hande: koray- koray bir sey soyle nolur. Ben- ■Koray: tamam canim, sen hevesin yaninda ol, ben hallederim. ■Hande: peki. ■Koray: emir sende yatar misin? Abi ne yapiyorsun sen?! Feriha bu haldeyken bir de Emir’e noluyor diye mi dusunelim ?! oglum san ihtiyacimiz varken sen kendine ne yapiyorsun! ■Emir: BENIM ONUN YANINDA OLMAM LAZIM! ■Koray: zaten iceri giremeyceksin! Su anda kimsenn yanina girmesine izin vermiyorlar. Ama- O sirada iceri o sinir bozucu hemsirelerden biri girdi.
■Hemsire: Emir beydi degil mi? ■Emir: evet. ■Hemsire: sakin olur musunuz? ■Emir: siz bana sakin olun demeyi kesin artik! Ya niye kimse anlamiyor! Ben o kadina asigim tamam mi?! ■Hemsire: anliyorum, ama kendinize bunu yapmaniz, ona yardimci olmuyor, yatin lutfen. ■Emir: uf deliricem! Biraz once benim cekerek cikardigim serumu, o geri taktiktan sonra Koray’a bakip, basini onaylarcasina sallayip odadan cikti.
■Emir: bunlarla nereye kadar beni sakinlestiriceksiniz merak ediyorum. ■Koray: emin ol cagatay orada hande ve hevesi sakinlestirirken, bir de seninle ilgilenemez! Hepimiz Feriha’yi seviyoruz Emir! Ama ona bir sey olmayacak! Eminim buna. ■Emir: defol koray. Yalniz birak beni. Koray hic bir sey soylemeden odadan ciktiktan sonra, bende yatakta yan tarifima donup, Feriha’yi o halde gordugumden beri icimde tuttugum gozyaslarimin akmasina izin verdim.. Ama biliyordum ona bir sey olmayacakti, FERIHA BENI BIRAKMAZDI, O BANA BU ACIYI YASATMAZDI!
Sen Misin Bana Cirkin Diyen ?! 53.Bolum
Tekrar gozlerimi actigimda, yanimda Hande yerine Koray vardi. Yatagin yanindaki koltuga oturmus, bos bir sekilde duvara bakiyordu. Gozleri hafiften kizarmis, ve yanaklari islanmisti. Uyandigimi gorunce elinin tersini kullanarak gozlerini sildi, bogazini temizleyip bana dogru dondu.
■Koray: kardesim? ■Emir: hala uyanmadi degil mi? ■Koray: henuz bir sey yok.. ■Emir: kac saat oldu peki? ■Koray: ameliyattan cikali mi? ■Emir: evet. ■Koray: 9 ■Emir: nasil hala uyanmaz ya, deliricem yakinda! ■Koray: emir sakin ol! ■Emir: yeter be! Emir sakin ol, emir yapma, emir dur! Kesin sesinizi! Hic biriniz benim ne hissettigimi anlamiyorsunuz tamam mi?! su anda cektigimin nasil bir iskence oldugunu bilmiyorsunuz! Soylemesi kolay tabii,hande gelir emir yapma der, sen gelirsin emir sakin ol dersin, sacma sapan bir hemsire zorla uyutur beni. Abi anlamiyorsunuz! Hic biriniz anlamiyorsunuz bunu! ■Koray: kendine boyle davraninca Feriha iyilesicek mi saniyorsun?! Eger ona iyi gelicekse, bende senin gibi gucsuz davranabilirim. Eger onu hayata dondurucekse, bende seninle oturup aglarim, ama olmayacak! Sen bunu yapamazsin, onun herkesten cok sana ihtiyaci var su anda. ■Emir: ben o hasta olmasin diye ona yalvarirken, onu kendimden cok korurken olanlara bak ya.. ve benim yuzumden. Bana telefonumu getirirmisin dedi ve getirmedim, eger asagi inip, ben getirseydim bunlar basina gelmeyecekti. Biz su anda burada olmayacaktik! ASIK OLDUGUM KADIN, HAYATLA SAVASIYOR OLMAYACAKTI! ■Koray: kendini suclamayi kes Emir! ■Emir: Koray nolur buradan gidiyim, onun yaninda olmak istiyorum, iceri giremesem bile kapinin yaninda beklemek istiyorum, olabilecegim kadar yakin olmak istiyorum, lutfen! ■Koray: abi sakin degilsin, gercekten sinirlerin cok bozuk ■Emir: Koray! LUTFEN dedim! ■Koray: iyi peki, bekle hemsireyi cagiriyim. En sonunda bu salak odadan kurtulduktan sonra, yogun bakimin oraya dogru ilerledim.. Koray da arkamdan geliyordu. Heves beni gorur gormez, ayagi kalkip bana dogru kosup kollarini boynuma doladi. Ben ise tek kolumla belini kavrayip, sirtini oksuyordum..
■Emir: heves aglama.. ■Heves: emir. Nolur ona bir sey olmasin, lutfen. ■Emir: olmayacak.. O BANA BUNU YAPMAYACAK! ■Koray: emir bak- ■Emir: biri daha beni teselli etmeye calisip, sakinlestirmeye calisirsa gercekten kalbini kiricam! ICERIDEKI BENIM HER SEYDEN COK DEGER VERDIGIM, HER SEYDEN COK SEVDIGIM KADIN! Sen koray. Icerideki hande olsa nasil olurdu?! Ya sen heves, icerideki cagatay olsaydi?! Hic biriniz bana ders vericek sekilde degilsiniz. Rahat birakin beni, rahat rahat aci cekmek istiyorum. Artik guclu olmaya calismaktan yoruldum.. ona – Cumlemi bitiremeden, hande ve hevesin kollarini yanimda hissettim. Ikiside yanima gelmis, bana sarilmislardi. Bir kolumu hevesin omzuna, digerini handenin omzuna koydum. Cagatay ise Koray’a sarilmisti.. Ses cikarmiyordu, ama vucudunun oynayisindan agladigini gorebiliyordum.. Bende istedim.. aglamak, ona bana biraktigi icin kizmak istedim, ama artik yapamiyordum bile.. Gozyaslarim sanki artik akmiyordu.. Daha sonra iceri giren asistanlardan biri bana dogru dondu..
■Emir: kotu bir sey olmadi degil mi?! ■Asistan cerrah: hayir, henuz hic bir sey yok. Ama artik yanina kisa sureligine birini alabiliriz.. ■Heves: emir git, en cok sana ihtiyaci var. ■Asistan cerrah: hemsire hanim size yardimci olur.. Odadaki hemsire disari cikip, bana giymem gereken kiyafetleri verdikten sonra uzerimi giyinip, ferihanin yanina girdim.. Cok degisikti onu boyle gormek.. Beyaz bir odada, ruhsuzca yatarken.. Yatak onu yutmustu sanki.. Asik oldugum kadin bu degildi benim.. Boyle savasmayan, kendini birakan FERIHA olamazdi.. Yuzunde renk yoktu sanki, her zaman opmeye kiyamadigim dudaklari simdi kurumus ve catlamisti.. Ellerimi yavasca dudaklarina degdirdigimde onu ilk optugum an geldi aklima.. Ilk opusmemiz..
■Emir: sevgilim.. ben geldim.. daha erken gelmek istedim, ama izin vermediler, yaninda olmama, elini tutmama izin vermediler.. cunku hic biri bilmiyor bizim aramizdaki aski.. benim sana nasil delilerce asik oldugumu, sensiz yasayamayacagimi.. Feriha.. Askim nolur uyan, yalvariyorum sana, sadece uyan. Gozlerini ac benim icin yeter. Baska hic bir sey umrumda degil, nefes alman beni dunyanin en mutlu adami yapmaya yeter. Feriha lutfen uyan.. LUTFEN! Ne haldeyim gormuyor musun? Bana nasil bunu yaparsin?! Nasil beni birakmayi dusunursun ?! SEN BANA SOZ VERDIN! Beni birakmak oyle kolay degil kucuk hanim.. sensiz yasayamayacagimi biliyorsun, eger- eger sana bir sey olursa burada benim bir isimin olmadiginida. Feriha sen benim her seyimsin, sen olmadan ben ne yaparim dusundun mu hic?! Ozur dilerim sevgilim, benim sucum, eger sana telefonunu ben getirseydim bunlarin hic biri yasanmayacakti, sen boyle olmayacaktin.. Allah kahretsin ya, nasil biriyim ben?! Feriha! Askim nolur gozlerini ac, daha cok erken, gitmen icin cok erken. Yasanicak o kadar cok sey varki.. kocaman bir hayat var bizim onumuzde.. Ask- O sirada iceri biraz onceki hemsire girdi..
■Hemsire: sizi disari alsak artik. ■Emir: lutfen, sadece bi- Ben cumlemi bitiremeden, Feriha’nin bagli oldugu makinedeki ses birden yukselmeye ve duzensizlesmeye bagladi, ben daha ne oldugunu anlayamadan, iceri iki tane doktor girdi.
■Demet: Ekin, bir ampul kas gevsetici yap hemen, Mert, Mehmet Beye haber ver cabuk buraya gelsin. ■Emir: ne-ne oluyor?! ■Demet: disari cikin lutfen! ■Emir: ne oluyor?! ■Demet: Songul hanim, disariya cikarir misiniz?! ■Songul: beyfendi lutfen! ■Emir: birak beni! ■Songul: disari cikmaniz lazim! Ben ne kadar direnmeye calissamda, kendimi disarida buldum.. KIMSE BANA ICERIDE NE OLDUGUNU SOYLEMIYORDU!
■Hande: EMIR NE OLDU?! ■Emir: bilmiyorum! Allah kahretsin ki iceride ne yaptiklarini bilmiyorum! Feriha’ya ne oluyor bilmiyorum! Kimse bana bir sey anlatmiyor, kafayi yiyecegim ya! Sinirlenip, ayagimi duvara vurdugumda, Koray hemen arkamda bitmis, beni omuzlarimdan tutuyordu.
■Koray: iceride her ne oluyorsa , senin boyle davranman bir ise yaramayacak! Oglum sen manyakmisin ?! ■Emir: YA FERIHAYA BIR SEY OLUYOR! ■Koray: olmayacak.. FERIHAYA BIR SEY OLMAYACAK! ■Emir: sana inanmak isterdim.. Ayakta duramiyordum artik, sanki bacaklarim, artik beni ayakta tutamiyordu, gucum kalmamisti hic.. Ellerimi basimin arasina alip, kendimi sakinlestirmeye calisiyordum.. ona bir sey olmayacakti, ona bir sey olmayacakti, ona bir sey olmayacakti, ona bir sey olmayacakti.. Daha sonra artik bunu dusnmeyi birakip, soyledigimin farkina vardim, Cagatay yanima gelmis, elini omzuma koymustu. Ne yasadigimi en iyi o anliyordu, o yuzden beni sakinlestirmeye, teselli etmeye calismayan tek kiside oydu, kendimi cagatay’a birakip, omzunda aglamaya baslamistim. Kendi hickiriklarimdan nefes alamayacak hale gelmisken, iceriden biri cikti, hizlica ayagi kalkip yanina dogru yurudum..
■Demet: korkulucak bir sey yok.. ■Emir: ne demek korkulucak bir sey yok, o iyi mi? ■Demet: iyi mi orasini bilmiyorum, durumu eskisiyle ayni, stabil.. onumuzdeki 8 saat icerisinde uyanmasini umuyoruz, yoksa.. ■Emir: yoksa ne? ■Demet: yoksa beyin olumu gerceklesmis olacak.. ■Emir: ha-hayir.. bakin, yalvariyorum size, nolur onu bana geri verin, lutfen! O- o benim her seyim, kaybedemem onu, o giderse.. ben onsuz yapamam, lutfen! ■Demet: emin olun bende bir seyler yapabilmek isterdim, ama bundan sonrasi sadece Feriha Hanim’a kalmis bir sey.. Onun guclu olmasi gerekiyor.. ■Emir: yan- ■Demet: simdi degil.. ■Emir: peki.. Yavasca cama dogru yurudum. Feriha oylece yatiyordu.. Ben elini bile tutamiyordum, beni birakmamasi icin yalvaramiyordum ona, dudaklarina dokunamiyordum.. onu hissedemiyordum. Hatta goremiyordum bile.. bu camdan izledigim kadin, benim sevgilim degildi. Beni dunyanin en mutlu adami yapan kadin degildi. Feriha bu degildi..
Sen Misin Bana Cirkin Diyen?! 54.Bolum
Emir-
3 saat 27 dakika olmustu, ben Feriha’nin yaninda cikali, iceride tum o hatirlamak bile istemedigim seyler yasanali beri 3 saat 27 dakika.. o zamandan beri camdan onu izliyordum.. yaninda oldugumu hissetirmek istiyordum, ona asik oldugumu ona aciklamaya calismak istiyordum. Tekrar gozlerimin doldugunu hissettigim an, Feriha’nin odasina bundan once benim onun yanina girmeme izin veren doktor tekrar onun odasina girdi.. Ciktiginda yuzunde bir gulumseme vardi..
■Emir: uyandi mi?! ■Demet: Hayir, henuz degil.. Ama kalp ritmi gitgide duzene giriyor, eger isterseniz sizi bir sureligini yanina alabiliriz. ■Emir: gecen seferki gibi- ■Demet: onda sizin bir etkiniz yoktu, dedigim gibi, eger isterseniz yanina girebilirsiniz. Tekrar hazirlanip, Feriha’nin yanina girdim.. Biraz once baktigim kadinin yaninda olmak daha farkliydi.. Camdan bakarken gercek gibi durmuyordu bu yatakta yatan kadin. Ama elini tuttugum an, gercekten o oldugunu anlamak, benim icin adimi bilmek kadar kolaydi.. Feriha.. O-o olse bile, ben bu asik ol- Ne diyordum ben ya, ne olmesi?! Feriha’ya bir sey olmayacaktiki.. Su halimi gorse, kim bilir neler derdi bana, toparlanmam gerekiyordu o yuzden! Feriha yasiyordu, ve yasayacakti.. Kalbi atmaya devam edicekti, her sabah ona bakarak uyanicak, her gece onun kokusunu icime cekerek uyuyacaktim. Ayrica bizim daha bir suru planimiz vardi, 2 haftaya okulda ikinci donem basliyordu.. Sonra 3 aya bizim dugunumuz vardi, balayimiz vardi. Iki tane kucuk kizimiz olucakti, ayni Feriha gibi baktiginda nefes kesen bir guzellige sahip olucaklardi.. Koray ve Hande’nin dugunune gidicektik birlikte.. Cagatay kuzeniyle yine eskisi gibi sakalasicakti.. Feriha hic bir yere gitmeyecekti. Tuttugum elini yavasca siktim.
■Emir: sana bir sey olmayacak biliyorum, sen bana boyle bir sey yapmayacaksin.. Yapmayacaksin degil mi sevgilim? Bak soz veriyorum, sen bir uyan, ben seni rahatsiz edicek hic bir sey yapmayacagim. Kiskanclik yapmayacagim, baska hic bir kiza dokunmayacagim, dokunmayi birak, konusmayacagim bile. Istedigin kadar bana chanel’in cantalarindan bahsedebilirsin, soz veriyorum seni dinleyecegim.. Butun o romantik komedileri soylemeden izleyecegim.. Sadece uyan sevgilim. Elimde tuttugum parmaklari yavasca kiprasti.. Gozlerimi yavasca elime goturup, Feriha’nin gercekten kipirdayip kipirdamadigina baktim, tekrar Feriha’nin yuzune baktigimda, gozlerini sikmis, kaslarini duzlestirmisti..
■Feriha: E-emir? ■Emir: burdayim askim, burdayim bir tanem. Herkes burada, heves ve hande disarida seni bekliyorlar, cagatay ve korayda burada.. ben hemen geliyorum askim, hemen geliyorum. ■Feriha: gitme.. ■Emir: uyandigini haber veriyim doktorlara. Disari ciktigimda, yerde oturan Koray, ve onun omzuna basini koymus Handeyi gordum, sanki ikiside hissizlesmisti artik.. Aglamiyorlardi, sadece bosluga bakiyordu ikiside.. ciktigimi gorunce Koray gozlerini bana dogru cevirdi..
■Emir: o uyandi! ■Asistan: melek cabuk demet hanimi cagir. Benim cikmamla birlikte, 3-4 tane doktor ve hemsirenin iceri girmesi bir oldu.. Ben disarida Koray’a sarilmisken, Hande ve Heveste birbirine sariliyorlardi.. O kadar mutluydum ki.. En son bu kadar sevindigim zaman Feriha’nin benimle evlenmeyi kabul ettigi gundu heralde.. koray beni biraktiginda hizlica cagatay’a dogru yurudum.
■Emir: o kuzenin olacak guzellik, yuregimi agzima getirdi! ■Cagatay: benimde kardesim, benimde! Cagatay, hizlica beni kendine cekip, bana sarildi. En sonunda bu mutlu tablo gectiginde, iceridekilerde cikmisti.
■Demet: Feriha Hanim’I odaya aliyoruz simdi, istediginiz zaman odasina girebilirsiniz. ■Emir: cok tesekkur ederim. Gercekten. ■Demet: gecmis olsun. ■Koray: o zaman biz gidelim bir cicek falan alalim. ■Demet: aa, cicek yasak. ■Hande: Feriha cikolatayi cok sever, cikolata mi alsak? Ay yoksa gidip gemcis olsun hediyesi miu miu’nun yeni ayakkabilarini mi alsak?! Yok ya, biz yiyecek bir seyler alalim, Feriha sufleye bayilir. Suflemi getirsek acaba?! ■Koray: kizim sen manyak misin? Kiz yeni uyandi, su anda hic bir seyi gorur gozu yoktur. ■Hande: oda dogru ya.. ■Emir: ben Feriha’nin yanina gidiyorum. ■Heves: bizde geliyoruz. ■Cagatay: oda numarasini ogrendiniz mi? ■Emir: allah kahretsin unuttum. ■Koray: ben ogrenirim simdi. Koray hizlica asonsorlerin oraya dogru yurudu. Biz Handelerle birbirimizle konusurken, telefonuma “3876” diye bir mesaj geldi Koraydan.
■Emir: 3876daymis. Resmen kosarak odaya dogru gitmeye basladik hepimiz. Koray coktan oradaydi.
■Emir: sevgilim! Hizlica Feriha’nin yanina gidip, yataginin basina oturdum. Elini sikica kavrayip, isaret parmagimla oksamaya basladim. O ise bana bakip guluyordu. Hande yavasca egilip, yanagini opmustu. Heveste ayni sekilde optukten sonra saclarini oksayip, diger koltuga oturdu. Cagatay hic bir sey dememisti bile.. Demesi gerekmiyordu zaten.. Birlikte buyumustu onlar, Cagatay kuzenden cok abisi olmustu sanki onun. Aralarinda hic birimizin anlayamadigi bir bag vardi sanki..
■Emir: askim.. askim! ■Feriha: burdayim.. gitmedim hic bir yere, benden bu kadar cabuk kurtulamazsiniz. ■Heves: sana o kadar kizginim ki, hele bir duzel, guzel bir tribi hakediyorsun sen. ■Emir: hakli! ■Feriha: bari sen yapma Emir ya. ■Emir: ben bundan sonra sadece seninim. Istedigin kadar modadan konusabiliriz, butun o giy giy icimi yiyen, kizla erkegin kavusamadigi filmleri izleyebiliriz, istedigin kadar orumcek oldurebilirim senin icin. Sadece seninim, istedigin her zaman, her yerde.. ■Feriha: emir. Feriha elini yavasca benden cekerken, canini acittigimin farkina vardim, fazla sikmistim elini.
■Emir: iyi misin? Canin mi acidi? Dur doktoru cagiriyim ben. ■Feriha: emir iyiyim otur. Oglum kazayi ben gecirdim senin kollarin bant icinde, sana ne oldu?! ■Emir: yok bir sey ■Feriha: emir ne oldu dedim. ■Emir: onemli degil ! ■Feriha: hani istedigim her seyi yapicaktin, soyler misin?! ■Koray: (yavasca bogazini temizleyerek): bizim galiba sizi yalniz birakma vaktimiz geldi. ■Feriha: gerek yok. ■Heves: evet var, siz konusun, biz nasil olsa buradayiz. ■Hande: gorusuruz hayatim. ■Koray: ben gelene kadar kendine iyi bak guzellik, bak bir sey olursa emirden sorarim hesabini ona gore! ■Feriha: ahaha, peki. Onlar odadan ciktiktan sonra Feriha tekrar bana dondu.
■Feriha: simdi soyliyecek misin? ■Emir: uf Feriha ya, sinirlerim bozuktu biraz, onalrda sakinlesmemi saglamay calistilar, buyutulucek bir sey degil dedim. ■Feriha: benim yuzumden o hale geldin ama sen.. hatta benim yuzumden canin yandi! ■Emir: psikolojik olarak?! Evet! Hatta bu konuda cok kizginim sana! ■Feriha: ben fiziksel olarak kastettim. ■Emir: Feriha saka misin sen ya? Herkes sen degil sevgilim, bizim canimiz o kadar tatli degil. ■Feriha: benimki tatli ama. ■Emir: yesinler seni. ■Feriha: ben hala opmedin.. ■Emir: efendim? ■Feriha: sende haklisin tabii, rezil gozukuyorumdur simdi. Emir , bana makyaj cantami getirsene. Ay dudaklarimda catlamistir. Uf! ■Emir: ben o dudaklarinin her haline asigim. Yavasca ona dogru egilip, benim canli dudaklarimi, onun kenarlari catlamis, rengini yitirmis dudaklarina degdirdim. O su anda yatiyor oldugu, ayrica benim ona canini yakacagim korkusuyla dokundugum icin uzun, tutkulu bir opusme olmasada, dudaklarimi dudaklarina bastirmak bile yetmisti bana.
■Feriha: sevgilim, birini cagirir misin? Basimin agrisindan duramiyorum resmen. ■Emir: geliyorum hemen. Disari ciktigimda, Feriha’yla ilgilenen doktor zaten oradan geciyordu.
■Emir: pardon, ben Feriha’nin erkek arkadasiyimda, size biraz ihtiyacimiz var galiba. ■Demet: geliyorum simdi. Odaya girdigimizde, Ferihaya bakiyorduk ikimizde.
■Demet: ooo, guzel hanim uyanmista opucugunu almis galiba, bu kadar cabuk islanmaz yoksa o dudaklar. Nasiliz bakalim? ■Feriha: haha, tesekkur ederim, sadece basimin arkasi.. olduruyor resmen beni. ■Demet: su anda verdigimiz agri kesiciden daha agirini veremeyiz canim, biraz katlanman gerekicek, bu bittiginde bir ust doz vermelerini soylerim, o zamana kadar dayanman gerek. ■Feriha: uf peki.. ■Demet: bu arada Demet ben. ■Feriha: Feriha. ■Demet: onu biliyorum zaten, sizde Emirsiniz galiba.. Arkadaslariniz adinizi soyledi.. ■Emir: memnun oldum. ■Feriha: ya bir sey sorabilir miyim? ■Demet: tabii. ■Feirha: ben ne zaman cikicagim. ■Demet: ona biraz daha var canim.. gecirdigin ameliyat agir bir operasyondu, seni taburcu etmeden once tamamen iyilesmis olduguna emin olmamiz lazim. Ben tekrar gelirim, gecmis olsun. ■Emir: tesekkur ederiz. Ben yatagin basindaki tekli koltuga oturmus, Feriha’nin saclarini oksamaya baslayip, onunla sakince konusmaya baslamisken, o gozlerini coktan kapamisti bile.. Ben ise onu saglikli bir sekilde uyurken seyretmenin tadini cikarmaya basladim..
http://www.facebook.com/pages/Adini-Feriha-Koydum-Senaryolari/138839159530641?sk=wall ALINTI. |
